কেৱল চেনি খোৱা নহয়, ৰাতিপুৱাৰ এটা অভ্যাসে বৃদ্ধি কৰে চুগাৰৰ মাত্ৰা…

যদি আপোনাক সোধা হয় যে বৃদ্ধসকলৰ মাজত কি কি ৰোগ আটাইতকৈ বেছি, তেন্তে আপুনি হয়তো প্ৰথমে ডায়েবেটিছ আৰু উচ্চ ৰক্তচাপৰ কথা ক’ব, যিটো শুদ্ধ। মধুমেহ নামেৰে পৰিচিত ডায়েবেটিছ বিশ্বজুৰি অন্যতম ভয়াৱহ স্বাস্থ্যজনিত সমস্যা। বিশ্বজুৰি প্ৰায় ৮৩ কোটি লোক ডায়েবেটিছত আক্ৰান্ত। এই ৰোগ ভাৰতীয় পুৰুষৰ মাজত ক্ৰমান্বয়ে সাধাৰণ হৈ পৰিছে, যাৰ বাবে ইয়াক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাটো ক্ৰমান্বয়ে কঠিন হৈ পৰিছে। আপুনি হয়তো লক্ষ্য কৰিছে যে আপোনাৰ তেজৰ চেনি নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ পিছতো চুগাৰৰ মাত্ৰা কমি যোৱা যেন নালাগে।

কিন্তু কিয় এনেকুৱা হয় জানেনে? বেছিভাগ মানুহেই অজ্ঞাত যে পুৰুষৰ দৈনন্দিন সৰু অভ্যাসে তেওঁলোকৰ চুগাৰৰ মাত্ৰা নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত অসুবিধাৰ সৃষ্টি কৰে। প্ৰতিদিনে ৰাতিপুৱা সাৰ পোৱাৰ পিছত তেওঁলোকে এনেকুৱা কাম কৰে যাৰ ফলত তেওঁলোকৰ তেজত চেনিৰ মাত্ৰা অধিক থাকে। প্ৰখ্যাত পুষ্টিবিদ শ্বেতা শ্বাহ পাঞ্চলে এই সন্দৰ্ভত তথ্য শ্বেয়াৰ কৰিছে।

এটা অভ্যাসে চুগাৰৰ মাত্ৰা বৃদ্ধি কৰে

ভাৰতৰ বৃদ্ধ লোকসকলক মাজত ডায়েবেটিছ অতি সাধাৰণ হৈ পৰিছে। ইয়াৰ কাৰণ কেৱল চেনি নহয়। পুষ্টিবিদ শ্বেতা শ্বাহে কয় যে এটা সৰু দৈনন্দিন অভ্যাসে চেনিৰ মাত্ৰা নিয়ন্ত্ৰণত সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰে। ৰাতিপুৱা সাৰ পোৱাৰ লগে লগে নিউজ চেনেলটো অন কৰা। আচলতে ইয়াৰ ফলত কৰ্টিছল (ষ্ট্ৰেছ হৰম’ন) বৃদ্ধি পাব পাৰে, যাৰ ফলত ডায়েবেটিছ ৰোগীয়ে তেজৰ গ্লুক’জৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰাত অসুবিধাৰ সৃষ্টি কৰে আৰু সাৰ পোৱাৰ লগে লগে তেজত চুগাৰৰ মাত্ৰা অধিক হ’ব পাৰে।

কেনেকৈ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব?

যদি আপোনাৰ পিতৃ ডায়েবেটিছ ৰোগত আক্ৰান্ত আৰু প্ৰতিদিনে ৰাতিপুৱা বহি টিভিত বাতৰি চাই থাকে তেন্তে এই অভ্যাস সলনি কৰাৰ সময় আহি পৰিছে। ই তেজৰ চুগাৰ নিয়ন্ত্ৰণৰ এক ফলপ্ৰসূ উপায় বুলি প্ৰমাণিত হ’ব পাৰে। কিন্তু কেৱল এইটোৱেই যথেষ্ট নহয়। চুগাৰ পৰিচালনা কৰিবলৈ ডায়েবেটিছ ৰোগীৰ বাবে দৈনন্দিন জীৱনত কিছুমান বিশেষ কথা অন্তৰ্ভুক্ত কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যিয়ে তেওঁলোকৰ তেজৰ চুগাৰ অধিক সহজে নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত সহায় কৰিব পাৰে।

ৰাতিপুৱাৰ ৰুটিনত তিনিটা বস্তু অন্তৰ্ভুক্ত কৰক

এজন পুষ্টিবিদে তিনিটা টিপছ শ্বেয়াৰ কৰিছে যিবোৰ বাতৰি চোৱাৰ পৰিৱৰ্তে দৈনিক গ্ৰহণ কৰিলে আপোনাৰ তেজৰ চুগাৰৰ মাত্ৰা সুস্থিৰ কৰি ৰখাত সহায় কৰিব পাৰে। তেওঁ কয় যে কেইটামান মননশীল পৰিৱৰ্তনে আপোনাৰ জীৱনত পৰিৱৰ্তন আনিব পাৰে।

মেথি বীজৰ ব্যৱহাৰ

পাকঘৰৰ সাধাৰণ মছলা মেথিক ডায়েবেটিছ ৰোগীৰ বাবে এক শক্তিশালী মছলা বুলি গণ্য কৰা হয়। যিয়ে তেজৰ চুগাৰৰ পৰিমাণ স্থিৰ কৰি ৰখাত সহায় কৰে। প্ৰতি নিশা ৮-১০ টা মেথি গুটি পানীত তিয়াই পিছদিনা ৰাতিপুৱা চোবাই খাব লাগে। আপুনি এটা উল্লেখযোগ্য পাৰ্থক্য লক্ষ্য কৰিব।

ধ্যান

লগতে প্ৰতিদিনে পুৱা ধ্যান-ধাৰণাৰ অভ্যাস কৰিব পাৰে। ই মনক শান্ত কৰে আৰু তেজৰ চুগাৰৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলোৱা কৰ্টিছলৰ দৰে হৰম’নৰ মাত্ৰা কমাই দিয়ে। কিন্তু যদি আপুনি ধ্যান কৰিব নোৱাৰে তেন্তে কিছুমান যোগাসনো কৰিব পাৰে, যেনে অনুলোম-বিলোম। প্ৰতিদিনে ৫-১০ মিনিট এনেদৰে কৰক।

বীজ আৰু বাদাম খোৱা

লগতে চুগাৰ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ দৈনিক ৰাতিপুৱা বাদাম আৰু বীজ খাব পাৰে। ইয়াত স্বাস্থ্যকৰ চৰ্বি, প্ৰটিন, আঁহ থাকে, যিয়ে তেজৰ চুগাৰৰ মাত্ৰা সুস্থিৰ কৰি ৰখাত সহায় কৰে। কিন্তু যদি আপোনাৰ চুগাৰৰ মাত্ৰা নিয়ন্ত্ৰণত নাথাকে তেন্তে শুকান ফলৰ পৰা আঁতৰি থাকিব লাগে।

লগতে  পঢ়ক: শীতকালত ডায়েবেটিছ ৰোগীয়ে নকৰিব এই ভুল, বৃদ্ধি পাব পাৰে চুগাৰৰ মাত্ৰা…