পূৰ্বৰ তুলনাত কমকৈ ভোক লাগে নেকি? সাধাৰণ নহয়, হ’ব পাৰে গুৰুতৰ ৰোগৰ লক্ষণ…

কেতিয়াবা এনেকুৱা হৈছেনে, যেlতিয়া আপোনাৰ প্ৰিয় খাদ্য আপোনাৰ সন্মুখত থাকে, কিন্তু আপোনাৰ খাবলৈ মন নাযায়? আগতে আপুনি দুখন ৰুটি সহজে খাব পাৰিছিল, কিন্তু এতিয়া মাত্ৰ এটা ৰুটি খাই পেট ভৰি পৰে বা খাবলৈ মন নাযায়। বহুতে ইয়াক কেৱল ভাগৰ, বতৰ বা মেজাজৰ প্ৰভাৱ বুলি গণ্য কৰি আওকাণ কৰে। কিন্তু যদি এই পৰিস্থিতি বাৰে বাৰে ঘটি থাকে আৰু দীৰ্ঘদিন ধৰি থাকে, তেন্তে ইয়াক সহজভাৱে লোৱাটো উচিত নহয়। কাৰণ ভোক কমি যোৱাটো কেতিয়াবা শৰীৰৰ ভিতৰত চলি থকা গুৰুতৰ সমস্যাৰ প্ৰথম লক্ষণ হ’ব পাৰে।

বতৰৰ পৰিৱৰ্তনৰ ফলত ভোকত প্ৰভাৱ

কেতিয়াবা জীৱনশৈলী, টোপনিৰ অভাৱ, মানসিক চাপ বা বতৰৰ পৰিৱৰ্তনৰ বাবে এনেকুৱা হয়। যেনে, গ্ৰীষ্ম বা বাৰিষাত বহু লোকৰ বিপাকীয় ক্ৰিয়া অলপ লেহেমীয়া হয়, যাৰ বাবে ভোক কম হয়। কিন্তু যদি আপুনি লক্ষ্য কৰে যে এই পৰিৱৰ্তন কেইবা সপ্তাহ ধৰি চলি থাকে আৰু ভাগৰুৱা, ওজন কমি যোৱা, দুৰ্বলতা বা পেটৰ বিষৰ দৰে সমস্যাও দেখা দিয়ে, তেন্তে ই কোনো ডাঙৰ ৰোগৰ দিশলৈ আঙুলিয়াব পাৰে।

১) হজম শক্তি বেয়া হ’লে ভোক কমি যায়

এতিয়া প্ৰশ্ন হয়, কোনবোৰ ৰোগে ভোকত এনেদৰে প্ৰভাৱ পেলায়? প্ৰথম কথা, পেট আৰু হজম শক্তিৰ লগত জড়িত ৰোগ যেনে গেষ্ট্ৰাইটিছ, আলচাৰ বা লিভাৰৰ সমস্যাই ভোক কমাব পাৰে। এই ৰোগবোৰত প্ৰায়ে পেটত গধুৰ অনুভৱ হয়, অলপ খোৱাৰ পিছতো পেট ভৰি থকা অনুভৱ হয় আৰু কেতিয়াবা বমি বা বমি হয়। আনহাতে, যদি থাইৰয়ড হৰম’নৰ মাত্ৰা হ্ৰাস পায়, তেন্তে ভোকতো প্ৰভাৱ পৰে। হাইপোথাইৰয়ডিজমত বিপাকীয় ক্ৰিয়া লেহেমীয়া হয়, যাৰ ফলত ভোক কমি যায়, আনহাতে হাইপাৰথাইৰয়ডিজমত কেতিয়াবা ইয়াৰ বিপৰীত প্ৰভাৱ পৰে।

২) মানসিক চাপত ভোক কমি যায়

ভোক কমি যোৱাটো কেৱল পেট বা থাইৰয়ডৰ সমস্যাৰ কথা নহয়, কেতিয়াবা ই ডায়েবেটিছ, বৃক্কৰ ৰোগ, হৃদযন্ত্ৰৰ বিকলতা বা আনকি কিছুমান প্ৰকাৰৰ কেন্সাৰৰ প্ৰাৰম্ভিক লক্ষণ হ’ব পাৰে। কিছুমান মানসিক স্বাস্থ্যজনিত সমস্যা যেনে হতাশা বা উদ্বেগেও ভোকত প্ৰভাৱ পেলায়। বিষণ্ণতাত প্ৰায়ে খাদ্য খোৱাৰ মন নাযায় আৰু কোনো কাৰণ নোহোৱাকৈ মানুহৰ ওজন কমাবলৈ আৰম্ভ কৰে।

৩) শৰীৰৰ পৰিৱৰ্তনৰ বাবে ভোক কমি যায়

আন এটা কাৰণ হ’ব পাৰে শৰীৰত সংক্ৰমণ। টিবি (যক্ষ্মা), ভাইৰেল হেপাটাইটিছ বা যিকোনো ধৰণৰ দীৰ্ঘদিনীয়া সংক্ৰমণৰ দৰে এই ৰোগবোৰত শৰীৰে সংক্ৰমণৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিবলৈ শক্তি খৰচ কৰে আৰু ভোক স্বাভাৱিকতে কমি যায়। বহু সময়ত এই ৰোগবোৰৰ ঔষধ দীৰ্ঘদিন ধৰি সেৱন কৰিলে শৰীৰত নেতিবাচক প্ৰভাৱ পৰে, যাৰ ফলত ভোক কমি যায়।

 কেতিয়া চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ যাব লাগে

ইয়াৰ সমাধান কি? যদি কেইদিনমানৰ বাবে আপোনাৰ ভোক কম হৈ থাকে আৰু তাৰ পিছত স্বাভাৱিক অৱস্থালৈ ঘূৰি আহে, তেন্তে চিন্তাৰ কোনো কাৰণ নাই। কিন্তু যদি এই পৰিৱৰ্তন ২ সপ্তাহতকৈ অধিক সময়লৈকে থাকে, তেন্তে চিকিৎসকৰ পৰীক্ষা কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। তেজৰ পৰীক্ষা, যকৃতৰ কাৰ্য্যক্ষমতা, থাইৰয়ড আৰু চেনিৰ মাত্ৰা পৰীক্ষা কৰিলে বহু কথা স্পষ্ট হ’ব পাৰে।

খাদ্য আৰু ৰুটিনৰ প্ৰতি মনোযোগ দিয়ক

• দিনত কম কমকৈ আহাৰ গ্ৰহণ কৰক
• উচ্চ প্ৰটিন আৰু আঁহযুক্ত খাদ্য গ্ৰহণ কৰক
• পানীৰ নাটনি হ’বলৈ নিদিব
• যদি শৰীৰত ভাগৰ থাকে, তেন্তে যথেষ্ট টোপনি যাওক
• চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ মতে পৰিপূৰক গ্ৰহণ কৰক
• ধ্যান, যোগ বা পোহৰ খোজৰ দৰে কাৰ্যকলাপ কৰক

ভোক কমি যোৱাটো সদায় সৰু কথা নহয়। এইটোৱেই হৈছে শৰীৰে আপোনাক কোনো লুকাই থকা সমস্যাৰ বিষয়ে সতৰ্ক কৰি দিয়াৰ ধৰণ। সময়মতে সঠিক পদক্ষেপ ল’লে আপুনি কেৱল আপোনাৰ ভোক ঘূৰাই আনিব পৰাই নহয়, সময়ত সেই ৰোগটোও ধৰিব পাৰে। পলম নকৰিব, আপোনাৰ শৰীৰৰ কথা শুনিব আৰু প্ৰয়োজন হ’লে তৎক্ষণাত পৰীক্ষা কৰক।

লগতে পঢ়ক: ভিটামিন ডিৰ অভাৱ হ’লে শৰীৰত দেখা দিয়ে এই লক্ষণ, আওকাণ নকৰিব…