বামন ৰূপ ধৰি বিষ্ণুৱে পাতাললৈ পঠোৱা ৰজা বলিক দেৱালীত কৰা হয় পূজা! এই স্থানত আছে বলি পূজাৰ পৰম্পৰা…

সমাগত পোহৰৰ উৎসৱ দেৱালী। এয়া কেৱল পোহৰৰ উৎসৱ বুলিলে ভুল কৰা হ’ব, দেৱালী ধৰ্ম, দান, নম্ৰতা, আৰু দান-বৰঙণিৰ প্ৰতীক। এই উৎসৱে আমাক জীৱনৰ প্ৰকৃত সমৃদ্ধি আৰু সুখৰ পথ দেখুৱাইছে। দান বৰঙণিৰ কথা আহিলে আমাৰ মনলৈ আহে ৰজা বলিৰ প্ৰসঙ্গ। বলি ৰজাৰ কাহিনীয়ে আমাক সততে ধন-সম্পত্তি আৰু ক্ষমতাক নিজৰ লগতে সমাজ কল্যাণৰ বাবে কিদৰে বুদ্ধিমানৰূপে ব্যৱহাৰ কৰা উচিত, সেই বিষয়ে শিকায়। এই বলি ৰজাৰ বিষয়ে কম–বেছি পৰিমাণে হয়তো সকলোৱেই জানে।

বামন অৱতাৰ আৰু ৰজা বলিৰ দানৰ কাহিনী

ত্ৰেতা যুগত ৰজা বলি আছিল অতি শক্তিশালী আৰু ধৰ্মপৰায়ণ শাসক। তেওঁৰ ৰাজ্য আছিল অত্যন্ত বিশাল আৰু সমৃদ্ধিশালী। উদাৰতা আৰু দানশীলতাৰ বাবে তেওঁৰ সুনাম বহু দূৰলৈকে বিয়পি পৰিছিল। ৰজা বলিয়ে সদায় নিজৰ প্ৰজা আৰু আনৰ কল্যাণৰ প্ৰতি মনোনিৱেশ কৰিছিল, কেতিয়াও ধন-সম্পত্তি বা ক্ষমতা নিজৰ মাজতে সীমাবদ্ধ নাছিল।

এদিন ভগৱান বিষ্ণুৱে বামন অৱতাৰ ধাৰণ কৰি বলিৰ পৰা তিনিখোজ ভূমি বিচাৰিলে। ৰজা বলিয়ে নিজৰ দানৰ তাৎপৰ্য উপলব্ধি কৰি নিজৰ সমগ্ৰ ৰাজ্য ঈশ্বৰক নিঃসংকোচে দিলে। তেওঁৰ নম্ৰতা আৰু উদাৰতাত সন্তুষ্ট হৈ ভগৱান বিষ্ণুৱে তেওঁক পাতাল শাসনৰ বৰদান প্ৰদান কৰে আৰু প্ৰতি বছৰে এদিন মৰ্ত্যত থকা নিজৰ প্ৰজাৰ ওচৰলৈ আহিব বুলি প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়ে।

দীপাৱলীত ৰজা বলিৰ পূজা

এই ৰজা বলিক তেওঁৰ উদাৰতা আৰু নম্ৰতাৰ স্মৃতিত দক্ষিণ ভাৰতত দীপাৱলী উপলক্ষে বিশেষভাৱে পূজা কৰা হয়। এই পৰম্পৰাৰ বিষয়ে পুৰাণত বৰ্ণনা কৰা হৈছে। ইয়াৰ দ্বাৰা ৰজা বলিৰ উদাৰতা, নম্ৰতা আৰু দান-বৰঙণিৰ অতুলনীয় গুণক স্মৰণ কৰাৰ সুযোগ পোৱা যায়। বিশ্বাস কৰা হয় যে বলি ৰজা প্ৰতি বছৰে প্ৰজাক লগ কৰিবলৈ আৰু তেওঁলোকৰ আশীৰ্বাদ বিচাৰি পৃথিৱীলৈ উভতি আহে।

লোক বিশ্বাস অনুসৰিয়েই এই দিনটোত বলিৰ মূৰ্তি বা ছবিৰ সন্মুখত চাকি জ্বলাই প্ৰসাদ আগবঢ়ায় আৰু তেওঁৰ মহিমা স্মৰণ কৰে। এই কাৰণেই দীপাৱলী কেৱল মাত্ৰ উদযাপন নহয়, বৰঞ্চ আধ্যাত্মিক আৰু নৈতিক বাৰ্তা কঢ়িয়াই অনা এক উৎসৱ। সেয়ে দীপাৱলীত প্ৰতিখন ঘৰতে পোহৰ আৰু ইতিবাচক শক্তি বিয়পাই দিয়া হয়।

বিশেষ দ্ৰষ্টব্যঃ এই লেখাত উল্লেখ কৰা তথ্যসমূহ ধৰ্মীয় বিশ্বাস তথা লোক বিশ্বাসৰ ওপৰত আধাৰিত। TV9 Assam- এ এই বিষয়ে নিজাকৈ নিশ্চিতি প্ৰদান কৰা নাই।