ফিটনেছ চাপ্লিমেণ্ট কিশোৰ-কিশোৰীসকলৰ বাবে কিয় বিপদজনক ? ই মেৰুদণ্ডত কি প্ৰভাৱ পেলায়?

শৰীৰটোক ফিট কৰি ৰাখিবলৈ প্ৰায় সংখ্যক যুৱক-যুৱতীয়ে পৰিপূৰক গ্ৰহণ কৰি আহিছে। কিন্তু ই স্বাস্থ্যৰ বাবে কিমান ক্ষতিকাৰক হ’ব পাৰে সেই কথাকলৈ তেওঁলোক হয়তো সজাগ নহয়। কিছুমান প্ৰতিবেদনত কোৱা হৈছে যে, ১৫ৰ পৰা ২৫ বছৰ বয়সৰ ভিতৰৰ যুৱক-যুৱতীসকলে প্ৰায় হাড় আৰু মেৰুদণ্ডৰ গুৰুতৰ সমস্যাৰ সন্মুখীন হৈছে। চিকিৎসকসকলেও এই যুৱক-যুৱতীসকলৰ হাড়ৰ অৱস্থা দেখি আচৰিত হৈছে, কাৰণ তেওঁলোকৰ মেৰুদণ্ড ৩০ৰ পৰা ৪০ বছৰীয়া ব্যক্তিৰ দৰে দেখাবলৈ আৰম্ভ কৰিছে।

ইয়াৰ কাৰণ হৈছে বৰ্তমান ১৩ৰ পৰা ১৪ বছৰ বয়সৰ প্ৰায় সংখ্যক কিশোৰ কিশোৰীয়ে জিমত যোগদান কৰে আৰু ইণ্টাৰনেটৰ পৰা অনুপ্ৰাণিত হৈ পেশী সবল কৰে আৰু প্ৰটিন পাউদাৰ আৰু ষ্টেৰইড পৰিপূৰক গ্ৰহণ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। প্ৰথম কেইসপ্তাহত শৰীৰত পৰিৱৰ্তন দেখা যায় যদিও ই শৰীৰটোৰ ভিতৰি ভিতৰি ডাঙৰ ক্ষতি কৰে।

এইমছৰ অৰ্থপেডিক্স বিভাগৰ অধ্যাপক তথা স্পাইন চাৰ্জন ডাঃ ভৱুক গাৰ্গে কয় যে, ১৫ৰ পৰা ২০ বছৰৰ ভিতৰৰ বহু ৰোগীয়ে অস্ত্ৰোপচাৰৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ সন্মুখীন হৈছে। কেৱল এয়াই নহয়, তেওঁলোকৰ শৰীৰৰ দুৰ্বলতা ইমানেই বাঢ়ি যায় যে দৈনন্দিন কামবোৰো কৰিবলৈ কঠিন হৈ পৰে। কিছুমান ক্ষেত্ৰত মেৰুদণ্ডৰ অস্ত্ৰোপচাৰ কৰিবলগীয়া হৈছিল। চিকিৎসকৰ মতে, অবিৰতভাৱে ষ্টেৰইড বা অন্যান্য পৰিপূৰক সেৱন কৰিলে হাড়ত কেলচিয়ামৰ অভাৱ হয়।

পৰিপূৰক খাদ্য অত্যধিক সেৱনৰ বাবে বহু অংগ বিকল হ’ব পাৰে

অত্যধিক পৰিপূৰক সেৱনে কেৱল হাড়ৰ ক্ষতি কৰাই নহয় শৰীৰৰ অন্যান্য অংগ যেনে কিডনী আৰু লিভাৰৰ গুৰুতৰ ক্ষতিসাধন কৰে। বহু সময়ত এই পৰিপূৰকবোৰ বহু অংগ বিকল হোৱাৰ কাৰণ হৈ পৰে। ষ্টেৰয়ড পৰিপূৰক অত্যধিক ব্যৱহাৰে হাড় দুৰ্বল কৰে।

কিছুমান ক্ষেত্ৰত ইমানেই ভয়াৱহ হৈ পৰে যে, অস্ত্ৰোপচাৰো কৰিব লগা হয়। ইয়াৰ লগতে কঁকালৰ বিষ, ইউৰিক এচিড বৃদ্ধি, ডিস্ক ওলোৱা আৰু ভিটামিন ডিৰ অভাৱ দেখা যায়। এই ৰোগীৰ বয়স ২০ৰ পৰা ২৫ বছৰ ভিতৰত। যিটো এক আচৰিত পৰিসংখ্যা।

গতিকে, চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ অবিহনে কোনো পৰিপূৰক গ্ৰহণ কৰিব নালাগে। শৰীৰ গঠনৰ তাড়নাত হাড় ধ্বংস কৰাটো বুদ্ধিমানৰ কাম নহয়। সুষম খাদ্য আৰু ব্যায়ামৰ দ্বাৰাও শৰীৰটোক শক্তিশালী কৰিব পাৰি।

শিশুৰ খাদ্যাভ্যাসৰ যত্ন লওক

শিশুৰ খাদ্যাভ্যাস, তেওঁলোকে কি খাইছে, কি বস্তুৰ সেৱন বৃদ্ধি কৰিছে, সেইবোৰৰ বিশেষ যত্ন লওক। লগতে বিদ্যালয়-মহাবিদ্যালয়ত স্বাস্থ্য শিক্ষাৰ ওপৰত আলোচনা চক্ৰ বা সজাগতামূলক কাৰ্যসূচীত গুৰুত্ব দিব লাগে। শিশুসকলক শিকাব লাগে যে প্ৰকৃত শক্তি ভিতৰৰ পৰাই আহে আৰু কোনো গুড়ি বা ৰাসায়নিক পদাৰ্থৰ পৰা নহয়।