সলনি হ’ব বিশ্বৰ নিৰাপত্তাৰ কৌশল! NATO ৰ এই ঐতিহাসিক সিদ্ধান্তই প্ৰভাৱিত কৰিব ভাৰতক…
৩২ খন দেশৰ এই সংস্থাটোৱে সিদ্ধান্ত লৈছে যে ২০৩৫ চনৰ ভিতৰত ইয়াৰ সকলো সদস্য দেশেই প্ৰতি বছৰে নিজৰ GDP (মুঠ ঘৰুৱা উৎপাদন)ৰ ৫% প্ৰতিৰক্ষা আৰু নিৰাপত্তাৰ বাবে ব্যয় কৰিব। এই সিদ্ধান্ত ২০২৫ চনৰ হেগ শীৰ্ষ সন্মিলনত লোৱা হৈছিল আৰু ইয়াক NATO ৰ ইতিহাসৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ বাজেট প্ৰস্তাৱৰ ভিতৰত গণ্য কৰা হৈছে।

শেহতীয়াকৈ NATO য়ে এক ঐতিহাসিক সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰিছে, যিয়ে বিশ্বৰ নিৰাপত্তা নীতি আৰু দেশসমূহৰ মাজত কৌশলগত ভাৰসাম্যৰ ক্ষেত্ৰত এক বৃহৎ পৰিৱৰ্তন আনিব পাৰে। ৩২ খন দেশৰ এই সংস্থাটোৱে সিদ্ধান্ত লৈছে যে ২০৩৫ চনৰ ভিতৰত ইয়াৰ সকলো সদস্য দেশেই প্ৰতি বছৰে নিজৰ GDP (মুঠ ঘৰুৱা উৎপাদন)ৰ ৫% প্ৰতিৰক্ষা আৰু নিৰাপত্তাৰ বাবে ব্যয় কৰিব। এই সিদ্ধান্ত ২০২৫ চনৰ হেগ শীৰ্ষ সন্মিলনত লোৱা হৈছিল আৰু ইয়াক NATO ৰ ইতিহাসৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ বাজেট প্ৰস্তাৱৰ ভিতৰত গণ্য কৰা হৈছে।
জিডিপিৰ এই ৫% ৰ ভিতৰত ৩.৫% পৰম্পৰাগত সামৰিক শক্তি যেনে সেনা, টেংক, এয়াৰ ডিফেন্স, নৌসেনা আদিৰ বাবে ব্যয় কৰা হ’ব। বাকী ১.৫% আধুনিক নিৰাপত্তাৰ প্ৰয়োজনীয়তাত ব্যয় কৰা হ’ব -যেনে চাইবাৰ নিৰাপত্তা, কোৱাণ্টাম প্ৰযুক্তি, কৃত্ৰিম চোৰাংচোৱা, ড্ৰ’ন, মহাকাশ প্ৰতিৰক্ষা আৰু ডিজিটেল আন্তঃগাঁথনিৰ বাবে।
NATO ৰ এই সিদ্ধান্তৰ প্ৰধান কাৰণ হৈছে ৰাছিয়া আৰু ইউক্ৰেইনৰ মাজত চলি থকা যুদ্ধ, য’ত গতানুগতিক যুদ্ধৰ লগতে চাইবাৰ আক্ৰমণ, অৰ্থনৈতিক হেঁচা আৰু ভুল তথ্য বিয়পোৱাৰ দৰে কৌশল ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। NATOৰ মতে ৰাছিয়া কেৱল এখন দেশ নহয়, দীৰ্ঘম্যাদী ভাবুকি, যাৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিবলৈ নিৰাপত্তা কৌশল সম্পূৰ্ণৰূপে সলনি কৰিব লাগিব।
চৰ্চা অনুসৰি, ইয়াৰ দ্বিতীয়টো ডাঙৰ কাৰণ হ’ল- আমেৰিকা আৰু ইউৰোপৰ বহু দেশেই এতিয়া নিজৰ নিৰাপত্তাৰ দায়িত্ব নিজেই ল’বলগীয়া হৈছে, বিশেষকৈ যেতিয়া আমেৰিকাৰ ঘৰুৱা ৰাজনীতি আগৰ দৰে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় নহয়। NATO ৱে এতিয়া বিচাৰিছে যে, ইউৰোপ কেৱল আমেৰিকাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল নহয়, বৰঞ্চ নিজৰ উদ্যোগ, অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ আৰু প্ৰযুক্তি নিৰ্মাণ আৰু ব্যৱহাৰ কৰা উচিত। এই চিন্তাধাৰাৰ অধীনত NATO ৱে সদস্য দেশসমূহৰ মাজত প্ৰতিৰক্ষা বাণিজ্যত থকা বাধাসমূহ আঁতৰোৱাৰ কথাও কৈছে।
এতিয়া প্ৰশ্ন উত্থাপন হয় যে, জিডিপিৰ ৫% খৰচ কৰা সম্ভৱ হ’বনে? ইউৰোপৰ বহু দেশেই মুদ্ৰাস্ফীতি,অৰ্থনৈতিক মন্দাৱস্থাৰ সন্মুখীন হৈছে। এনে পৰিস্থিতিত প্ৰতি বছৰে সেনাবাহিনীত ইমান বৃহৎ পৰিমাণৰ ধন ব্যয় কৰাটোও চিন্তাৰ বিষয় হৈ পৰিব পাৰে। ইয়াৰ বাহিৰেও ইউৰোপৰ বহু দেশে এতিয়াও নিজৰ চৰকাৰী আঁচনি, স্বাস্থ্য আৰু শিক্ষাৰ প্ৰতি অধিক গুৰুত্ব দিয়ে।
জনসাধাৰণকো বুজাব লাগিব যে, এই ব্যয় কিয় প্ৰয়োজনীয়। কেৱল এয়াই নহয়, শান্তিৰ সময়ত অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰৰ বাবে ইমান ধন কিয় ব্যয় কৰা হৈছে, সেইলৈ হয়তো বহু দেশত তীব্ৰ বিৰোধিতা হ’ব পাৰে। অৱশ্যে NATO ৱে যুক্তি আগবঢ়ায় যে, আজিৰ প্ৰস্তুতি কাইলৈৰ নিৰাপত্তা।
ভাৰতৰ কথা ক’বলৈ গ’লে, ভাৰত NATO ৰ সদস্য নহয়, কিন্তু তথাপিও এই সিদ্ধান্তৰ পৰোক্ষ প্ৰভাৱ ভাৰতত নিশ্চয় পৰিব। যেতিয়া NATO ৰ দৰে শক্তিশালী সংস্থাই নিজৰ সামৰিক শক্তি আৰু প্ৰযুক্তি ইমান দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি কৰিব, তেতিয়া ই বিশ্বৰ নিৰাপত্তাৰ ভাৰসাম্যত প্ৰভাৱ পেলাব। ভাৰতে নিজৰ প্ৰতিৰক্ষা বাজেট আৰু প্ৰযুক্তিগত বিনিয়োগতো পুনৰ গুৰুত্ব দিব লাগিব। বিশেষকৈ চীন আৰু পাকিস্তানৰ বিৰুদ্ধে থিয় দিবলৈ ভাৰতে চাইবাৰ ডিফেন্স, এআই, আৰু সামৰিক প্ৰযুক্তিৰ ক্ষেত্ৰতো বিনিয়োগ বৃদ্ধি কৰিব লাগিব।