ভগৱানৰ প্ৰসাদ কিয় বাওঁহাতেৰে আগবঢ়াব বা গ্ৰহণ কৰিব নালাগে? ইয়াৰ আঁৰৰ ধৰ্মীয় কাৰণ জানক…

হিন্দু ধৰ্মত পূজা আৰু ইয়াৰ নীতি-নিয়মৰ অতি গুৰুত্ব আছে। ইয়াৰে এটা নিয়ম হ’ল প্ৰসাদ সদায় সোঁহাতেৰে গ্ৰহণ কৰা উচিত। মানুহে ইয়াক প্ৰায়ে আওকাণ কৰে যদিও ধৰ্মীয় বিশ্বাস অনুসৰি ইয়াক অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ নিয়ম হিচাপে গণ্য কৰা হয়। প্ৰসাদক ঈশ্বৰৰ আশীৰ্বাদ বুলি কোৱা হয় আৰু ইয়াক গ্ৰহণ কৰাৰ পদ্ধতিও বিশেষ হ’ব লাগে। গতিকে সদায় মনত ৰাখিব যে প্ৰসাদ কেৱল সোঁহাতেৰেহে লোৱা উচিত আৰু পূজাৰ লগত জড়িত সকলো বস্তুক সন্মান কৰা উচিত। এই সৰু সৰু কথাবোৰে আপোনাৰ জীৱনত এক ডাঙৰ পৰিৱৰ্তন আনিব পাৰে। হিন্দু ধৰ্মৰ মতে জ্যোতিষ শাস্ত্ৰত বহুতো নিয়ম আছে যিবোৰ মানি চলি আপোনাৰ জীৱনলৈ সুখ-শান্তি আনিব পাৰে।

ধৰ্মীয় নিয়ম মানি চলিলে আপোনাৰ সকলো কামতে আগবাঢ়ি যোৱাত সহায় হয়। ইয়াৰ লগতে আপোনাৰ জীৱনত সুখ, শান্তি আৰু সমৃদ্ধি থাকে। মন্দিৰলৈ গৈ বহুতে ইতিবাচক শক্তি লাভ কৰে। আমি যেতিয়া কোনো মন্দিৰত পূজা কৰো বা যিকোনো ধৰ্মীয় অনুষ্ঠানত অংশ লওঁ তেতিয়া শেষত প্ৰসাদ আগবঢ়োৱা হয়। এই প্ৰসাদ কেৱল খাদ্য সামগ্ৰী নহয় বৰঞ্চ ইয়াক ঈশ্বৰৰ কৃপাৰ এক ৰূপ বুলি গণ্য কৰা হয়। সেইবাবেই ইয়াক গ্ৰহণ কৰাৰ সময়ত পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা আৰু সঠিক যত্নৰ লোৱাটো দৰকাৰ।

সোঁহাতৰ গুৰুত্ব

হিন্দু ধৰ্মত সোঁহাতক শুভ বুলি গণ্য কৰা হয়। পূজা কৰা, ভগৱানক খাদ্য আগবঢ়োৱা, চাকি জ্বলোৱা বা আৰতি কৰা আদি সকলো ভাল কাম সোঁহাতেৰে কৰা হয়। সোঁহাতেৰে কাম কৰিলে ভাল ফল পোৱা যায় বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। আমি যেতিয়া ঈশ্বৰে দিয়া প্ৰসাদ খাওঁ, সেই কামকো পবিত্ৰ বুলি গণ্য কৰা হয়। সেয়েহে প্ৰসাদ সোঁহাতেৰে লোৱা উচিত। বাওঁহাতখন ধৰ্মীয় কামৰ বাবে উপযোগী বুলি গণ্য কৰা নহয়। ইয়াৰ এটা মূল কাৰণ হ’ল আমি আমাৰ দৈনন্দিন কাম যেনে মলত্যাগৰ পাছত শৰীৰ পৰিষ্কাৰ কৰা আদি কামবোৰ বাওঁহাতেৰে কৰো। এই কাৰণে ইয়াক অশুদ্ধ বুলি গণ্য কৰা হয়।

কোনো পবিত্ৰ কামত বাওঁহাত ব্যৱহাৰ কৰিব নালাগে বুলিও শাস্ত্ৰত লিখা আছে। প্ৰায়ে মানুহে খৰখেদাকৈ বা গুৰুত্ব নিদিয়া সময়ত বাওঁহাতেৰে প্ৰসাদ লয়। এই অভ্যাস লাহে লাহে গঢ় লৈ উঠে যদিও ইয়াক পৰিহাৰ কৰা উচিত। প্ৰসাদ গ্ৰহণ কৰাৰ আগতে হাত দুখন পৰিষ্কাৰ কৰি ৰাখিব আৰু সম্ভৱ হ’লে প্ৰথমে হাতজোৰ কৰি ভগৱানক ধন্যবাদ দিব। তাৰ পিছত সোঁহাতেৰে প্ৰসাদ গ্ৰহণ কৰক। এনে কৰিলে মনটোৱে শান্তি পায় আৰু পূজায়ো ভাল ফল দিয়ে।

ধৰ্ম বিশেষজ্ঞসকলৰ মতে সোঁহাত সূৰ্য আৰু শুভ শক্তিৰ প্ৰতীক। একেদৰে বাওঁহাতখন চন্দ্ৰ আৰু অন্ধকাৰ শক্তিৰ লগত জড়িত। সেয়েহে শুভ কামৰ বাবে সোঁহাত ব্যৱহাৰ কৰাটো বাঞ্ছনীয়। প্ৰসাদৰ ক্ষেত্ৰতো একেই কথাই প্ৰযোজ্য হয়। সোঁহাতেৰে প্ৰসাদ লওঁতে সঠিক ৰূপত ঈশ্বৰৰ শক্তি লাভ গয়।

প্ৰসাদ সদায় সোঁহাতেৰে লোৱা উচিত, কিয়নো সোঁহাতক ধনাত্মক শক্তি আৰু ঈশ্বৰৰ আশীৰ্বাদৰ উৎস বুলি গণ্য কৰা হয়। তদুপৰি বাওঁহাতখন শাৰীৰিক বিশুদ্ধতাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয়, গতিকে প্ৰসাদৰ পবিত্ৰতা বজাই ৰাখিবলৈ বাওঁহাতৰ ব্যৱহাৰ পৰিহাৰ কৰা হয়। হিন্দু ধৰ্মত সোঁহাতেৰে পূজা, যজ্ঞ আদি ধৰ্মীয় কাম-কাজ কৰাটো শুভ বুলি গণ্য কৰা হয়। প্ৰসাদক ঈশ্বৰৰ আশীৰ্বাদ বুলি গণ্য কৰা হয়, সেয়েহে ইয়াক সোঁহাতত লোৱাটো উপযুক্ত।

আমাৰ সোঁহাতখনে ধনাত্মক শক্তি আৰু বাওঁহাতখনে ঋণাত্মক শক্তি প্ৰদান কৰা বুলি ধৰা হয়। সোঁহাতখন ধৰ্মীয় ৰীতি-নীতি আৰু উপাসনাত ব্যৱহাৰ কৰা হয় কাৰণ সেই সময়ত ইতিবাচক শক্তিৰ প্ৰয়োজন হয়। বাওঁহাতখন সাধাৰণতে শাৰীৰিক কাৰ্যকলাপৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয়; সেয়েহে ইয়াৰ শুদ্ধতা কম বুলি ধৰা হয়। সেয়েহে প্ৰসাদ গ্ৰহণ কৰাৰ সময়ত বাওঁহাত ব্যৱহাৰ কৰাটো উপযুক্ত নহয় বুলি বিশ্বাস কৰা হয়।

(অস্বীকাৰ: এই তথ্য ধৰ্মীয় বিশ্বাসৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি দিয়া হৈছে। TV9 অসমে ইয়াক নিশ্চিত নকৰে।)