মাতা পাৰ্বতীয়ে কিয় দিছিল গংগাক প্ৰদূষিত হোৱাৰ অভিশাপ?

সনাতন ধৰ্মত গংগা নদীক মাতৃ গংগা বুলি অভিহিত কৰা হয়। এই পবিত্ৰ নদীত ডুব যোৱা ব্যক্তিয়ে জীৱনৰ সকলো পাপৰ পৰা মুক্তি পায় বাবে ইয়াক মোক্ষদায়িনী বুলি কোৱা হয়। গংগাক ভাৰতৰ আটাইতকৈ পবিত্ৰ নদী বুলি গণ্য কৰা হয়। কোৱা হয় যে ভগৱান শিৱই গংগাক নিজৰ জঁটাত পৃথিৱীলৈ আনিছিল। একে সময়তে ভগৱান শিৱৰ পত্নী দেৱী পাৰ্বতীয়ে মাতৃ গংগাক প্ৰদূষিত হ’বলৈ অভিশাপ দিছিল।

গংগা প্ৰদূষিত হোৱাৰ কাহিনী

দেৱী পাৰ্বতী হিমালয়ৰ কন্যা। হিমালয়ৰ পৰাই মাতৃ গংগা নামি আহিছিল। এই মতে দেৱী পাৰ্বতী আৰু গংগাৰ মাজত ভগ্নীৰ সম্পৰ্ক আছিল যদিও এদিন দুয়োৰে মাজত বিভাজন ঘটি দেৱী পাৰ্বতীয়ে খঙত দেৱী গংগাক অভিশাপ দিয়ে। জনবিশ্বাস অনুসৰি, কৈলাশ পৰ্বতত ভগৱান শিৱই তপস্যা কৰি আছিল। কিছু সময়ৰ পাছত যেতিয়া ভগৱান শিৱই চকু মেলে আৰু গংগা দেৱীক সন্মুখত দেখে। তাৰ পিছত তেওঁ গংগাক সুধিলে যে কিয় হাত মেলি তেওঁৰ সন্মুখত থিয় হৈ আছে, তাৰ পিছত গংগাই ক’লে যে মই আপোনাৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত, গতিকে আপুনি মোক আপোনাৰ পত্নী হিচাপে গ্ৰহণ কৰক।

দেৱী পাৰ্বতী খং উঠিল

গংগাৰ কথা শুনি দেৱী পাৰ্বতীৰ খং উঠিল আৰু গংগাক ক’লে যে, ভগ্নী হৈ এয়া তুমি কি কৈছা, তেতিয়া গংগাই উত্তৰ দিলে ইয়াকে লৈ কি প্ৰভাৱ পৰে! তুমি ভগৱান শিৱৰ পত্নী হ’লেও তেওঁ মোকো জঁটাত ৰাখে। এই কথা শুনি দেৱী পাৰ্বতীয়ে ক্ৰোধত অভিশাপ দিয়ে। পাৰ্বতীয়ে কয় যে, এতিয়াৰ পৰা গংগাত মৃতদেহ বৈ যাব। মানুহৰ পাপ ধুই থাকোঁতে তুমি নিজেই প্ৰদূষিত হৈ পৰিবা। যাৰ বাবে তোমাৰ ৰং ক’লা হৈ পৰিব।

এইদৰেই ক্ষমা বিচাৰিলে

দেৱী পাৰ্বতীয়ে গংগাক অভিশাপ দিয়াৰ লগে লগে ভয় খাই কঁপি কঁপি মাতৃ পাৰ্বতীৰ ওচৰত ক্ষমা বিচাৰিলে আৰু লগতে অভিশাপটো ঘূৰাই ল’বলৈ আহ্বান জনায়। তেতিয়া ভগৱান শিৱই তেওঁক অভিশাপৰ পৰা মুক্ত কৰি ক’লে যে যিয়ে তোমাৰ পানীত স্নান কৰিব, তেওঁৰ পাপ ধোৱা যাব।