যজ্ঞত আহুতি দিয়াৰ সময়ত কিয় ‘স্বাহা’ বুলি কোৱা হয়? প্ৰকৃত অৰ্থ জানক…

ভাৰতীয় পৌৰাণিক কাহিনী আৰু বৈদিক ৰীতি-নীতিত কিছুমান নাম ইমানেই গুৰুত্বপূৰ্ণ যে সেইবোৰৰ অবিহনে কোনো ধৰ্মীয় কাম সম্পূৰ্ণ হ’ব নোৱাৰে। তেনে এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ নাম হ’ল দেৱী স্বাহা। প্ৰায়ে হোম-যজ্ঞৰ সময়ত যেতিয়া অগ্নিক পূজা অৰ্পন কৰা হয় তেতিয়া “স্বাহা” শব্দটো অনিবাৰ্যভাৱে উচ্চাৰণ কৰা হয়। কিন্তু আপুনি কেতিয়াবা ভাবিছেনে যে ই কেৱল শব্দ নহয়, শক্তিশালী দেৱীৰ নাম? স্বাহা দেৱী কোন, তেওঁৰ গুৰুত্ব কি, আৰু তেওঁৰ অবিহনে কিয় প্ৰতিটো মন্ত্ৰ আৰু হাৱন অসম্পূৰ্ণ বুলি গণ্য কৰা হয়, সেই বিষয়ে জানো আহক।

স্বাহা দেৱী কোন?

পৌৰাণিক কাহিনী অনুসৰি বহু প্ৰাচীন গ্ৰন্থ, বিশেষকৈ পুৰাণ আৰু বেদত স্বাহা দেৱীৰ উল্লেখ আছে। তেওঁ অগ্নি দেৱৰ পত্নী। ‘স্বাহা’ শব্দ দুটা সংস্কৃত শব্দৰে গঠিত। ‘সু’ যাৰ অৰ্থ ‘ভাল’ বা ‘সুগঠিত’, আৰু ‘আহা’ যাৰ অৰ্থ ‘আমন্ত্ৰণ কৰা’ বা ‘পোৱা’। এইদৰে ‘স্ৱাহা’ৰ আক্ষৰিক অৰ্থ হ’ল “ভালকৈ প্ৰদান কৰা”। এই শব্দটোৱে জুইত দিয়া বলি বা প্ৰসাদ দেৱতাসকলৰ ওচৰলৈ সঠিকভাৱে পোৱাৰ প্ৰতীক। কিছুমান কাহিনী অনুসৰি দেৱী স্বাহাক দক্ষ প্ৰজাপতিৰ কন্যা বুলি ধৰা হয়। আনহাতে, আন গল্পত তেওঁক প্ৰকৃতিৰ পাঁচটা উপাদানৰ ভিতৰত অন্যতম অগ্নিৰ শক্তি হিচাপে গণ্য কৰা হয়।

স্বাহাৰ উচ্চাৰণ কিয় ইমান গুৰুত্বপূৰ্ণ?

প্ৰতিটো ধৰ্মীয় ৰীতি-নীতি আৰু যজ্ঞত ‘স্বাহা’ৰ উচ্চাৰণ বাধ্যতামূলক কাৰণ তেওঁৰ অবিহনে অগ্নিত আহুতি বস্তু দেৱতাসকলৰ ওচৰলৈ পোনপটীয়াকৈ নাযায় বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। কোৱা হয় যে দেৱী স্বাহা হৈছে দেৱতালৈ আহুতি লৈ যোৱা মাধ্যম।

দেৱতাৰ ভোজন: বৈদিক যুগত যজ্ঞক দেৱতাক ভোজন আগবঢ়োৱাৰ উপায় বুলি গণ্য কৰা হৈছিল। আমি যেতিয়া মন্ত্ৰেৰে “স্বাহা” বুলি কিবা এটা অগ্নিক উৎসৰ্গা কৰো তেতিয়া সেই দেৱতাৰ ওচৰলৈ পোনপটীয়াকৈ যায়, যাৰ বাবে আহুতি দিয়া হৈছে।

মন্ত্ৰৰ সম্পূৰ্ণতা: প্ৰতিটো মন্ত্ৰৰ শেষত ‘স্বাহা’ উচ্চাৰণ কৰি সেই মন্ত্ৰক ক্ষমতা প্ৰদান কৰা হয় আৰু দেৱতাৰ গ্ৰহণযোগ্য কৰি তোলা হয়।

অগ্নি দেৱৰ আশীৰ্বাদ: স্বাহা যিহেতু অগ্নি দেৱৰ পত্নী, সেয়েহে তেওঁৰ নাম উচ্চাৰণে অগ্নি দেৱক সন্তুষ্ট কৰে আৰু অনুষ্ঠানটো সফল কৰি তোলে।

স্বাহাৰ মানসিক আৰু আধ্যাত্মিক গুৰুত্ব

কেৱল পৌৰাণিক কাহিনীতে নহয়, ‘স্বাহা’ৰ আধ্যাত্মিক আৰু মানসিক তাৎপৰ্যও গভীৰ। আমি যেতিয়া ‘স্বাহা’ উচ্চাৰণ কৰো তেতিয়া আমি আমাৰ অহংকাৰবোধ ত্যাগ কৰি মানি লওঁ যে আমি যিখিনি আগবঢ়াইছো সেয়া কোনো উচ্চ শক্তিৰ বাবে। ই সমৰ্পণৰ মনোভাৱক বুজায়।

গতিকে দেৱী স্বাহা কেৱল নাম নহয় বৰঞ্চ মানুহ আৰু দেৱতাৰ মাজত সেতুৰ দৰে কাম কৰা শক্তি। তেওঁৰ অবিহনে যজ্ঞাৰ পবিত্ৰ কৰ্মক অসম্পূৰ্ণ আৰু অসাৰ বুলি গণ্য কৰা হয়।

লগতে পঢ়ক: আপোনাৰো আছে নেকি নখ কামোৰাৰ অভ্যাস? আজি ত্যাগ কৰক, হ’ব পাৰে ডাঙৰ লোকচান…

(অস্বীকাৰ: এই বাতৰিত দিয়া তথ্য ধৰ্মীয় বিশ্বাসৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি কৰা হৈছে। TV9 অসমে নিশ্চিত নকৰে)