শাওন মাহত ভগৱান শিৱক কেনেকৈ সন্তুষ্ট কৰিব? এইটোৱেই আটাইতকৈ সহজ উপায়!

শাওন মাহটো ভোলানাথৰ অতি প্ৰিয় বুলি গণ্য কৰা হয়। কোৱা হয় যে এই মাহত ভগৱান শিৱ সোনকালে সন্তুষ্ট হয়। গতিকে শাওনত শিৱৰ আশীৰ্বাদ পাবলৈ ভক্তসকলে উপবাস পালন, ধ্যান আৰু পূজা ইত্যাদি কৰে।যদি আপুনি সাৱনত ভোলানাথক সন্তুষ্ট কৰিব বিচাৰে, তেন্তে আপুনি এই কামটো বেছি নীতি-নিয়ম পালন নকৰাকৈও কৰিব পাৰে। ইয়াৰ বাবে আপুনি এই মাহটোত দৈনিক শিৱ চালিছা পাঠ কৰিব লাগিব। শাওনত যদি দৈনিক শিৱ চালিছা পাঠ কৰে তেন্তে ভোলানাথে আপোনাৰ সকলো ইচ্ছা পূৰণ কৰে বুলি ধৰ্মীয় বিশ্বাস আছে। শাওনতত পুৱা আৰু গধূলি দুয়োটা সময়তে শিৱ চালিছা পাঠ কৰিব পাৰে। শিৱ চালিছা পঢ়োঁ আহক।

প্ৰতিদিনে শিৱ চালিছা পঢ়িলে কি হয়?

ধৰ্মীয় বিশ্বাস অনুসৰি শাওনত শিৱ চালিছা পাঠ কৰিলে ভগৱান শিৱৰ আশীৰ্বাদৰ লগতে আন বহুতো উপকাৰ পোৱা যায়। শিৱ চালিছা পঢ়া ভক্তৰ দুখ আৰু বেদনা দূৰ হয়, সকলো কামনা পূৰণ হয়, নেতিবাচক শক্তি দূৰ কৰে আৰু গ্ৰহৰ অশুভ প্ৰভাৱ হ্ৰাস কৰে। ইয়াৰ উপৰিও শাওনত শিৱ চালিছা পাঠ কৰিলে ঘৰত সমৃদ্ধি আহে, ব্যৱসায় আৰু চাকৰিৰ ক্ষেত্ৰত উন্নতি হয়, ৰোগৰ পৰা সকাহ পোৱাৰ লগতে শত্ৰুৰ পৰাও দূৰ হয়।

দোহা

জয় গণেশ গিৰিজাসুৱন মঙ্গল মূল সুজান ।
কহত অয়োধ্যাদাস তুম দেউ অভয় বৰদান ॥

চৌপায়

জয় গিৰিজাপতি দীনদয়ালা ।
সদা কৰত সন্তন প্ৰতিপালা ॥

ভাল চন্দ্ৰমা সোহত নীকে ।
কানন কুণ্ডল নাগ ফনী কে ॥

অঙ্গ গৌৰ শিৰ গঙ্গ বহায়ে ।
মুণ্ডমাল তন ক্ষাৰ লগায়ে ॥

ৱস্ত্ৰ খাল বাঘম্বৰ সোহে ।
ছৱি কো দেখি নাগ মন মোহে ॥

মৈনা মাতু কি হৱে দুলাৰী ।
ৱাম অঙ্গ সোহত ছৱি ন্যাৰী ॥

কৰ ত্ৰিশূল সোহত ছৱি ভাৰী ।
কৰত সদা শত্ৰুন ক্ষয়কাৰী ॥

নন্দী গণেশ সোহৈং তহং কৈসে ।
সাগৰ মধ্য কমল হৈং জৈসে ॥

কাৰ্তিক শ্যাম ঔৰ গণৰাঊ ।
যা ছৱি কৌ কহি জাত ন কাঊ ॥

দেৱন জবহীং জায় পুকাৰা ।
তবহিং দুখ প্ৰভু আপ নিৱাৰা ॥

কিয়া উপদ্ৰৱ তাৰক ভাৰী ।
দেৱন সব মিলি তুমহিং জুহাৰী ॥

তুৰত ষডানন আপ পঠায়ৌ ।
লৱ নিমেষ মহং মাৰি গিৰায়ৌ ॥

আপ জলন্ধৰ অসুৰ সংহাৰা ।
সুয়শ তুম্হাৰ ৱিদিত সংসাৰা ॥

ত্ৰিপুৰাসুৰ সন যুদ্ধ মচাঈ ।
তবহিং কৃপা কৰ লীন বচাঈ ॥

কিয়া তপহিং ভাগীৰথ ভাৰী ।
পুৰব প্ৰতিজ্ঞা তাসু পুৰাৰী ॥

দানিন মহং তুম সম কোউ নাহীং ।
সেৱক স্তুতি কৰত সদাহীং ॥

ৱেদ মাহি মহিমা তুম গাঈ ।
অকথ অনাদি ভেদ নহীং পাঈ ॥

প্ৰকটে উদধি মন্থন মেং জ্ৱালা ।
জৰত সুৰাসুৰ ভএ ৱিহালা ॥

কীন্হ দয়া তহং কৰী সহাঈ ।
নীলকণ্ঠ তব নাম কহাঈ ॥

পূজন ৰামচন্দ্ৰ জব কীন্হাং ।
জীত কে লঙ্ক ৱিভীষণ দীন্হা ॥

সহস কমল মেং হো ৰহে ধাৰী ।
কীন্হ পৰীক্ষা তবহিং ত্ৰিপুৰাৰী ॥

এক কমল প্ৰভু ৰাখেউ জোঈ ।
কমল নয়ন পূজন চহং সোঈ ॥

কঠিন ভক্তি দেখী প্ৰভু শঙ্কৰ ।
ভয়ে প্ৰসন্ন দিএ ইচ্ছিত ৱৰ ॥

জয় জয় জয় অনন্ত অৱিনাশী ।
কৰত কৃপা সবকে ঘট ৱাসী ॥

দুষ্ট সকল নিত মোহি সতাৱৈং ।
ভ্ৰমত ৰহৌং মোহে চৈন ন আৱৈং ॥

ত্ৰাহি ত্ৰাহি মৈং নাথ পুকাৰো ।
যহ অৱসৰ মোহি আন উবাৰো ॥

লে ত্ৰিশূল শত্ৰুন কো মাৰো ।
সঙ্কট সে মোহিং আন উবাৰো ॥

মাত পিতা ভ্ৰাতা সব কোঈ ।
সঙ্কট মেং পূছত নহিং কোঈ ॥

স্ৱামী এক হৈ আস তুম্হাৰী ।
আয় হৰহু মম সঙ্কট ভাৰী ॥

ধন নিৰ্ধন কো দেত সদা হী ।
জো কোঈ জাঞ্চে সো ফল পাহীং ॥

অস্তুতি কেহি ৱিধি কৰোং তুম্হাৰী ।
ক্ষমহু নাথ অব চূক হমাৰী ॥

শঙ্কৰ হো সঙ্কট কে নাশন ।
মঙ্গল কাৰণ ৱিঘ্ন ৱিনাশন ॥

যোগী যতি মুনি ধ্যান লগাৱৈং ।
শাৰদ নাৰদ শীশ নৱাৱৈং ॥

নমো নমো জয় নমঃ শিৱায় ।
সুৰ ব্ৰহ্মাদিক পাৰ ন পায় ॥

জো যহ পাঠ কৰে মন লাঈ ।
তা পৰ হোত হৈং শম্ভু সহাঈ ॥

ৰনিয়াং জো কোঈ হো অধিকাৰী ।
পাঠ কৰে সো পাৱন হাৰী ॥

পুত্ৰ হোন কী ইচ্ছা জোঈ ।
নিশ্চয় শিৱ প্ৰসাদ তেহি হোঈ ॥

পণ্ডিত ত্ৰয়োদশী কো লাৱে ।
ধ্যান পূৰ্ৱক হোম কৰাৱে ॥

ত্ৰয়োদশী ৱ্ৰত কৰৈ হমেশা ।
তন নহিং তাকে ৰহৈ কলেশা ॥

ধূপ দীপ নৈৱেদ্য চঢ়াৱে ।
শঙ্কৰ সম্মুখ পাঠ সুনাৱে ॥

জন্ম জন্ম কে পাপ নসাৱে ।
অন্ত ধাম শিৱপুৰ মেং পাৱে ॥

কহৈং অয়োধ্যাদাস আস তুম্হাৰী ।
জানি সকল দুখ হৰহু হমাৰী ॥

(অস্বীকাৰ: ইয়াত দিয়া তথ্যসমূহ ধৰ্মীয় বিশ্বাস আৰু সাধাৰণ তথ্যৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি লিখা হৈছে। টিভি৯ অসমে নিশ্চিত নকৰে।)