ভগৱান শিৱই কিয় পিন্ধে বাঘৰ ছাল? ইয়াৰ আঁৰৰ পৌৰাণিক কাহিনী জানক?

মহাদেৱ, ভোলেনাথ, শংকৰ আদি বহু নামেৰে পৰিচিত ভগৱান শিৱ হিন্দু ধৰ্মৰ অন্যতম প্ৰধান দেৱতা। তেওঁৰ সাজ-পোছাক আৰু বৈশিষ্ট্যই ভক্তসকলৰ বাবে সদায় কৌতুহলৰ বিষয় হৈ আহিছে। কপালত চন্দ্ৰ, ডিঙিত সাপ, ত্ৰিশূল আৰু ডামৰু, আৰু বিশেষকৈ বাঘৰ ছালৰ বস্ত্ৰ আটাইবোৰেই তেওঁৰ ব্যক্তিত্ব আৰু শক্তিক প্ৰতিফলিত কৰে। কিন্তু আপুনি কেতিয়াবা ভাবিছেনে শিৱই কিয় বাঘৰ ছাল পিন্ধে? আহক, ইয়াৰ সৈতে জড়িত এটা কিংবদন্তি জানি লওক।

কিংবদন্তি অনুসৰি এবাৰ ভগৱান শিৱই দিগম্বৰ ৰূপত অৰ্থাৎ উলংগ হৈ ভিক্ষা কৰি দৰুকৱণ (কিছুমান বিশ্বাস মতে দেওদৰ অৰণ্য)ৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈ আছিল। সেই অৰণ্যত বহু ঋষি-মুনি নিজৰ পত্নীৰ সৈতে বাস কৰিছিল। শিৱৰ আকৰ্ষণ আৰু উজ্জ্বল ৰূপ দেখি ঋষিৰ পত্নীসকলে তেওঁৰ প্ৰতি মুগ্ধ হৈ পৰিল। ভগৱান শিৱক অনুসৰণ কৰিবলৈ ধৰিলে, যাৰ ফলত অৰণ্যত হুলস্থুলৰ সৃষ্টি হ’ল। এই কথা দেখি ঋষিসকলে বৰ খং উঠিল। তেওঁলোকে ভাবিছিল যে এই ব্যক্তিজন এজন ভ্ৰমী যিয়ে তেওঁলোকৰ পত্নীক বিভ্ৰান্ত কৰি আছে।

ঋষিসকলে মিলি ভগৱান শিৱক পাঠ শিকাবলৈ সিদ্ধান্ত ল’লে। তেওঁলোকে নিজৰ তপস্যা আৰু মন্ত্ৰৰ শক্তিৰে এটা বিশাল বাঘ সৃষ্টি কৰি ভগৱান শিৱক আক্ৰমণ কৰিবলৈ নিৰ্দেশ দিলে। বাঘটোৱে অতি উগ্ৰ হৈ পূৰ্ণ শক্তিৰে ভগৱান শিৱক আক্ৰমণ কৰিলে। কিন্তু ভগৱান শিৱ মহাদেৱ, তেওঁ ত্ৰিজগতৰ অধিপতি। সেই বাঘটোক তেওঁ ক্ষন্তেকতে হাতেৰে ধৰি মাৰি পেলালে। কেৱল এয়াই নহয়, সেই বাঘৰ ছালখন খুলি শৰীৰত পিন্ধিলে। এইদৰে ভগৱান শিৱই ঋষিসকলৰ অহংকাৰ আৰু অজ্ঞানতাক ধ্বংস কৰি তেওঁলোকৰ আগত নিজৰ প্ৰকৃত পৰিচয় প্ৰকাশ কৰিলে।

বাঘৰ ছাল পিন্ধাৰ তাৎপৰ্য

অহংকাৰ আৰু কামনাৰ ওপৰত জয়: বাঘ ক্ষমতা, উগ্ৰতা আৰু কামনাৰ প্ৰতীক। ভগৱান শিৱই বাঘক হত্যা কৰি তাৰ ছাল পিন্ধাটোৱে অহংকাৰ, মোহ, কামনা আৰু সকলো ধৰণৰ বস্তুগত কামনাৰ ওপৰত সম্পূৰ্ণ বিজয় লাভ কৰাৰ প্ৰতীক। এই লৌকিক বান্ধোনৰ পৰা তেওঁ সম্পূৰ্ণ মুক্ত।

শক্তি আৰু নিয়ন্ত্ৰণ: বাঘ এবিধ শক্তিশালী আৰু হিংস্ৰ প্ৰাণী। ইয়াৰ ছাল পিন্ধি ভগৱান শিৱই দেখুৱাইছে যে তেওঁ পৰম শক্তি আৰু নিয়ন্ত্ৰণৰ অধিপতি। তেওঁ সৃষ্টিৰ সকলো জীৱ আৰু শক্তিক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰে।

নিৰ্ভীকতা আৰু বিচ্ছিন্নতাঃ বাঘৰ ছাল পিন্ধি ভগৱান শিৱই তেওঁৰ নিৰ্ভীকতা আৰু বিচ্ছিন্নতা প্ৰকাশ কৰে। তেওঁ কোনো বস্তুগত বস্তু বা ভয়ৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত নহয়। তেওঁ জগতৰ পৰা বিচ্ছিন্ন হৈ থাকে আৰু নিজৰ আধ্যাত্মিক যাত্ৰাত মনোনিৱেশ কৰে।

দিগম্বৰ ৰূপৰ অৰ্থ: ভগৱান শিৱৰ দিগম্বৰ ৰূপে তেওঁ পঞ্চভূত (পৃথিৱী, জল, অগ্নি, বায়ু আৰু আকাশ)ৰ বাহিৰত থকাৰ ইংগিত দিয়ে। তেওঁ কোনো বন্ধনত বান্ধ খাই থকা নাই আৰু তেওঁ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সকলো গুণ আৰু দোষত ওপৰত।

অজ্ঞানতাৰ ওপৰত জ্ঞানৰ জয়ঃ ঋষিসকলে বাঘৰ সৃষ্টি তেওঁলোকৰ অজ্ঞানতা আৰু ভুল ধাৰণাৰ প্ৰতীক আছিল। ভগৱান শিৱই বাঘক পৰাস্ত কৰিলে অজ্ঞানতাৰ ওপৰত জ্ঞানৰ জয় হোৱা দেখা যায়। তেওঁ পৰম জ্ঞানৰ দাতা।

এইদৰে ভগৱান শিৱ বাঘৰ ছাল পিন্ধাটো কেৱল বস্ত্ৰ নহয় বৰঞ্চ তেওঁৰ গভীৰ দৰ্শন, শক্তি, বিচ্ছিন্নতা আৰু বিশ্বৰ ওপৰত জয়ৰ এক শক্তিশালী প্ৰতীক। ই আমাক শিকাইছে যে বাস্তৱ শক্তি বস্তুগত সুখত নহয় বৰঞ্চ মন আৰু ইন্দ্ৰিয়ৰ ওপৰত নিয়ন্ত্ৰণ লাভ কৰাত নিহিত হৈ আছে।

(অস্বীকাৰ: ইয়াত দিয়া তথ্য ধৰ্মীয় বিশ্বাসৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি কৰা হৈছে। TV9 অসমে নিশ্চিত নকৰে।)