লিভ-ইন-ৰিলেচনত থকাসকলে দায়িত্ব ল’বলৈ সাজু নহয়, পৰিয়াল নিবিচাৰে যদি সন্ন্যাসী হওক : মোহন ভাগৱত

RSSৰ মুৰব্বী মোহন ভাগৱত

পশ্চিমবংগৰ কলকাতাত অনুষ্ঠিত আৰ এছ এছৰ এক অনুষ্ঠানত ৰাষ্ট্ৰীয় স্বয়ংসেৱক সংঘৰ মুৰব্বী মোহন ভাগৱতে ভাৰতীয় সমাজত পৰিয়ালৰ গাঁথনি বজাই ৰখাৰ গুৰুত্বৰ বিষয়ে আলোচনা কৰে। তেওঁ কয় যে লিভ-ইন-ৰিলেচনত থকাসকল দায়িত্ব ল’বলৈ সাজু নহয়। আৰ এছ এছৰ মুৰব্বী মোহন ভাগৱতে কয় যে লাইভ ইন ৰিলেচনশ্বিপৰ ধাৰণা সকলোৰে সন্মুখত আছে। ইয়াত আপুনি দায়িত্ব ল’বলৈ সাজু নহয়। যিটো ঠিক নহয়। তেওঁ কয় যে পৰিয়াল, বিবাহ কেৱল শাৰীৰিক সন্তুষ্টিৰ মাধ্যম নহয়। ই সমাজৰ একক। পৰিয়াল হ’ল সেই ঠাই য’ত মানুহে সমাজত থাকিবলৈ শিকে। মানুহৰ মূল্যবোধ তাৰ পৰাই আহে।

মোহন ভাগৱতে কয় যে, পৰিয়াল সংস্কৃতি আৰু অৰ্থনীতিৰ সংগম। ই কিছুমান বিশেষ মূল্যবোধ গ্ৰহণ কৰি সমাজ গঢ় দিয়ে। তেওঁ কয় যে, আমাৰ অৰ্থনৈতিক কাৰ্যকলাপ পৰিয়ালৰ জৰিয়তে সংঘটিত হয়। দেশৰ সঞ্চয় পৰিয়ালৰ ভিতৰতে ৰখা হয়। পৰিয়ালৰ ভিতৰতে সোণ ৰখা হয়। সাংস্কৃতিক একক, অৰ্থনৈতিক একক, সামাজিক একক সকলো পৰিয়াল। তেওঁ লগতে কয় যে সন্ন্যাসী হৈ বিয়া নকৰোৱাটো ঠিকেই আছে। কিন্তু বিয়া নকৰাই সম্পৰ্ক ৰখাটো ভাল কথা নহয়।

পৰিয়াল পোহপাল দিয়াৰ বিষয়টোত আৰ এছ এছৰ মুৰব্বীগৰাকীয়ে কয় যে, সন্তানৰ সংখ্যা বা বিবাহৰ বয়স নিৰ্ণয় কৰাৰ কোনো সূত্ৰ নাই যদিও গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে তিনিটা সন্তান আদৰ্শ, আৰু বিবাহ ১৯ৰ পৰা ২৫ বছৰৰ ভিতৰত কৰাৰ পাৰে।

তেওঁ কয়, “সন্তানৰ সংখ্যা পৰিয়ালৰ ভিতৰতে নিৰ্ধাৰণ কৰা হয়। স্বামী, পত্নী বা সমাজে ইয়াৰ সূত্ৰ দিব নোৱাৰে। মই ডাক্তৰ আৰু কিছুমান লোকৰ লগত কথা পাতি কিছু তথ্য সংগ্ৰহ কৰিছো আৰু তেওঁলোকে কয় যে বিশেষকৈ ১৯ৰ পৰা ২৫ বছৰ বয়সৰ ভিতৰত আগতীয়াকৈ বিয়া কৰাই তিনিটা সন্তান জন্ম দিলে পিতৃ-মাতৃ আৰু সন্তান উভয়ৰে স্বাস্থ্য উন্নত হয়।” তেওঁ লগতে কয় যে, মনোবিজ্ঞানীসকলে কয় যে তিনিটা সন্তান জন্ম দিলে মানুহক ইগো মেনেজমেণ্ট শিকাত সহায় কৰে।

জনসংখ্যা ফলপ্ৰসূভাৱে পৰিচালনা কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তা

জনসংখ্যা আৰু জনগাঁথনিগত পৰিৱৰ্তনৰ বিষয়ে আলোচনা কৰি মোহন ভাগৱতে দাবী কৰে যে, ভাৰতীয় জনসংখ্যাক “কাৰ্যকৰীভাৱে পৰিচালনা কৰা হোৱা নাই”। তেওঁ কয়, “আমি জনসংখ্যাক ফলপ্ৰসূভাৱে পৰিচালনা কৰা নাই। জনসংখ্যা এক বোজা, কিন্তু ই এক সম্পদ। আমাৰ দেশৰ পৰিৱেশ, আন্তঃগাঁথনি, সুবিধা, মহিলাৰ অৱস্থা, তেওঁলোকৰ স্বাস্থ্য, আৰু দেশৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি আমি ৫০ বছৰৰ প্ৰক্ষেপণৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি নীতি প্ৰণয়ন কৰা উচিত।”