চুমা, য’ত লুকাই থাকে আদৰ-মৰম-বিশ্বাস…মানুহৰ দৰে এইবোৰ প্ৰাণীয়েও চুমাৰে বিনিময় কৰে মৰমৰ
যেতিয়া জ্ঞাত-অজ্ঞাত কোনো কাৰণত মনটো বেয়া লাগে, তেতিয়া এটা মৰমৰ চুমাই মনৰ বিষটোৰ পৰা বহুখিনি উপশম দিয়ে। কিন্তে কেৱল মানুহৰ মাজতেই এই চুমা দিয়াৰ প্ৰক্ৰিয়া আছেনে? আপুনি জানি আচৰিত হ'ব যে বহু জীৱ-জন্তুৱেও ইটোৱে সিটোক চুমা দিয়ে।

চুমা, মৰম প্ৰকাশৰ এক মাধ্যম। এটা চুমাৰ আঁৰত থাকে কাৰোবাৰ প্ৰতি আদৰ, কাৰোবাৰ প্ৰতি ভালপোৱা, কাৰোবাক নিৰ্ভয় প্ৰদান আদি বিভিন্ন অনুভূতি। মাক-দেউতাকে কপালত আঁকি দিয়া চুমাটোত লুকাই থাকে অকৃত্ৰিম ভালপোৱা। প্ৰিয়জনে যেতিয়া এটা চুমা যাঁচে তাত লুকাই থাকে বিশ্বাস, মৰম, প্ৰতিশ্ৰুতি।
যেতিয়া জ্ঞাত-অজ্ঞাত কোনো কাৰণত মনটো বেয়া লাগে, তেতিয়া এটা মৰমৰ চুমাই মনৰ বিষটোৰ পৰা বহুখিনি উপশম দিয়ে। বিশ্বৰ এনে বহু দেশ আছে, য’ত এজনে আনজনক কৰমৰ্দন কৰি এটা চুমাৰে সম্ভাষণ জনোৱাৰ নিয়ম। চুম্বনৰ বিভিন্ন স্বাস্থ্য উপৰাকিতা থকা বুলিও বহু প্ৰতিবেদনে দাবী কৰে।
কিন্তে কেৱল মানুহৰ মাজতেই এই চুমা দিয়াৰ প্ৰক্ৰিয়া আছেনে? আপুনি জানি আচৰিত হ’ব যে বহু জীৱ-জন্তুৱেও ইটোৱে সিটোক চুমা দিয়ে। যদি আপুনি প্ৰাণীজগতখন ভালদৰে চায়, তেন্তে আপুনি হয়তো আচৰিত হ’ব যে ওঁঠ নথকা জীৱৰ মাজতো একেধৰণৰ মৰমৰ মুহূৰ্ত দেখা যায়।
জন্তু আৰু পক্ষীৰ প্ৰজাতিৰ মাজত ডলফিনৰ পৰা আৰম্ভ কৰি পাৰ চৰাইলৈকে, কিছুমান প্ৰাণীয়ে চুমাৰ দৰে আদৰ ভাগ কৰা যেন লাগে। অন্তৰংগ মুহূৰ্তই হওক বা শান্তি স্থাপনৰ উপায়েৰেই হওক, এই ইংগিতবোৰ এৰাব নোৱাৰা স্পৰ্শতকৈ বহু বেছি। প্ৰায়ে আৱেগ, প্ৰবৃত্তি আৰু সংযোগৰ ভাষা লুকাই থাকে এই ভংগীমাত ৷ কোনবোৰ জীৱ-জন্তুৱে এনেদৰে চুম্বন কৰে জানো আহক-
চিম্পাঞ্জী:
প্ৰাণীজগতৰ আমাৰ ঘনিষ্ঠ আত্মীয় চিম্পাঞ্জী আৰু বান্দৰবোৰৰ মাজত চুমা খোৱা বা ইয়াৰ সৈতে আকৰ্ষণীয়ভাৱে মিল থকা ভংগীমা কৰাটো এটা সাধাৰণ দৃশ্য। বিশেষকৈ বান্দৰবোৰ অতি সামাজিক আৰু মৰমলগা স্বভাৱৰ বাবে জনাজাত। বিজ্ঞানীসকলে দশক দশক ধৰি এইবোৰ অধ্যয়ন কৰি আহিছে আৰু এই ওঁঠৰ পৰা ওঁঠলৈ হোৱা পাৰস্পৰিক ক্ৰিয়াক আৱেগিক যোগাযোগৰ এক প্ৰকাৰ হিচাপে বৰ্ণনা কৰিছে। ক্ষন্তেকীয়া কাজিয়াৰ পিছত চুমা এটাই হয়তো উষ্ম অভিবাদন হিচাপে কাম কৰিব পাৰে।
চিম্পাঞ্জীয়েও চুমা খায়। মাতৃয়ে প্ৰায়ে নিজৰ কেঁচুৱাক চুমা খাই থকা দেখা যায়, যিটো আচৰণ মানুহৰ লালন-পালনৰ পৰা বৰ বেছি পৃথক নহয়। চুমা এটাৰে কাৰোবাৰ ওচৰত ভুল স্বীকাৰ কৰিব পাৰি, বা তেওঁৰ প্ৰতি থকা মৰম প্ৰকাশ কৰিব পাৰি।
পাৰ চৰাই
পাৰ চৰাইক বহু ঠাইত প্ৰেমিক চৰাই বা Love Bird বুলিও কোৱা হয়। পক্ষী জগতৰ আটাইতকৈ মৰমিয়াল চৰাইৰ ভিতৰত অন্যতম পাৰ চৰাই। যোৰা পাতি থকা পাৰ চৰাইবোৰ চালে আপুনি দেখিব যে ইহঁতে ইটোৱে সিটোৰ ঠোঁটত লাহে লাহে স্পৰ্শ কৰে, ইটোৱে সিটোক খাদ্য খুৱাই, বা ডেউকাৰে সাৱতি ধৰাৰ দৰে ইটোৱে সিটোক মৰম যাঁচে। ভাটৌ, ধনেশ আদি চৰাইৰ ক্ষেত্ৰতো এনে কৰা দেখা যায়।
নেশ্যনেল জিঅ’গ্ৰাফিকত প্ৰকাশ কৰা বন্যপ্ৰাণীৰ পৰ্যবেক্ষণ অনুসৰি “এলোফিডিং” নামৰ এই আচাৰ-ব্যৱহাৰ, স্পৰ্শ আৰু ঠোঁটেৰে খুৱাই দিয়া কাৰ্যই এই চৰাইবোৰে কেনেকৈ সম্পৰ্ক গঠন কৰে আৰু কেনেকৈ প্ৰেম বিনিময় কৰে সেয়া প্ৰকাশ কৰে। হয়তো মানুহৰ দৰেই তেওঁলোকে কয়, “মই তোমাক বাচি লৈছোঁ।”
ডলফিন
সামাজিক আৰু বুদ্ধিমান ডলফিনে প্ৰায়ে মুখেৰে শাৰীৰিক সংস্পৰ্শ কৰে, ছেইণ্ট এণ্ড্ৰুজ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ গৱেষকসকলে বন্ধনৰ আচৰণ বুলি বৰ্ণনা কৰিছে এই প্ৰক্ৰিয়াক। আমি ভবা ধৰণে ই চুমা নহয়, কিন্তু ইয়াত ব্যক্তিগত কিবা এটা স্পষ্টকৈ আছে ৷ কেতিয়াবা চঞ্চল মুহূৰ্তত এনেকুৱা হয়, আৰু আন কেতিয়াবা ই মতানৈক্যৰ পিছত উত্তেজনা শান্ত কৰাৰ কাম কৰে।
হাতী
হাতীয়ে মুখেৰে চুমা খাব নোৱাৰে, সেয়া আমি সকলোৱেই জানো। কিন্তু ঠিক তেনেকুৱা আচৰণ হাতীয়েও কৰে। দুটা হাতীয়ে শুঁৰেৰে পকাই লাহে লাহে স্পৰ্শ কৰে, যিটোক শুঁৰৰ আলিংগন বুলি ক’ব পাৰি। স্মিথছ’নিয়ান চিৰিয়াখানাত ৰখীয়াসকলে প্ৰায়ে লক্ষ্য কৰিছে যে কেনেকৈ পোৱালিবোৰে নিজৰ সৰু সৰু শুঁৰবোৰেৰে মাকৰ মুখত স্পৰ্শ কৰি মৰম বিচাৰে। হাতী পৰিয়ালত স্পৰ্শ কেৱল যোগাযোগ নহয়। মানুহৰ আলিংগনৰ দৰেই ইও নিজৰ বুলি ভবা আৰু প্ৰেমৰ অনুভূতি প্ৰদান কৰে।
মাছ
যদি আপুনি কেতিয়াবা মাছক চুমা খোৱা দেখিছে, তেন্তে আপুনি ধৰি ল’ব পাৰে যে তেওঁলোক প্ৰকৃতিৰ সৰু সৰু ৰোমান্টিক প্ৰাণী ৷ কিন্তু সঁচা কথা ক’বলৈ গ’লে সেই লিপ-লকটো শক্তিৰ পৰীক্ষাহে। এই মাছবোৰে বিশেষকৈ মতা মাছবোৰে ইটোৱে সিটোৰ মুখত মুখ দি মুখামুখি হয়, মৰমতকৈ অধিক আধিপত্য প্ৰতিষ্ঠা কৰে।
এইখিনিতে ক’ব পাৰি ই এক আকৰ্ষণীয় বিষয় যে কেনেকৈ একেধৰণৰ গতিবিধিয়ে প্ৰজাতিসমূহৰ মাজত বহু পৰিমাণে ভিন্ন অৰ্থ কঢ়িয়াই নিব পাৰে। মিচিগান বিশ্ববিদ্যালয়ৰ এনিমেল ডাইভাৰচিটি ৱেবে বুজাই দিয়াৰ দৰে কিছুমান মাছৰ বাবে প্ৰেমৰ দৰে যিটো দেখা যায় সেয়া হয়তো শক্তিৰ খেল হ’ব পাৰে।
সৰীসৃপ
সাপবোৰক সাধাৰণ অৰ্থত ঠাণ্ডা তেজৰ যদিও ভয়ানক যেন লাগিব পাৰে, কিন্তু সিহঁতৰ ওচৰলৈ যোৱাৰ উপায়ো আছে। প্ৰেমৰ সময়ত গাৰ্টাৰ সাপৰ দৰে বহু প্ৰজাতিয়ে মূৰ আৰু শৰীৰ একেলগে ঘঁহি স্পৰ্শৰ জৰিয়তে সংযোগ কৰে। ই হয়তো চুমা খোৱাৰ দৰে নহ’বও পাৰে, কিন্তু ইয়াত বন্ধন, সংযোগ, জীৱন সৃষ্টিৰ এক প্ৰাচীন প্ৰবৃত্তি প্ৰতিফলিত হয়।