ভাৰতে ট্ৰাম্পৰ অহংকাৰ ভাঙিব নে বন্ধুত্ব, ভূ-গৰ্ভত পালে মূল্যৱান সম্পদ!

আমেৰিকাৰ ৰাষ্ট্ৰপতি ড’নাল্ড ট্ৰাম্পৰ শুল্ক নীতিয়ে বৰ্তমান সমগ্ৰ বিশ্বতে বাণিজ্যিক অস্থিৰতাৰ সৃষ্টি কৰিছে। ট্ৰাম্পে মূলতঃ ব্ৰিকছ দেশ (ব্ৰাজিল, ৰাছিয়া, ভাৰত, চীন, আৰু দক্ষিণ আফ্ৰিকা)ক লক্ষ্য কৰি লৈছে। কিন্তু নিজৰ চৰ্তত বিশ্বক হেতালি খেলাটো ট্ৰাম্পে ভবাৰ দৰে সহজ নহয়। এই সমগ্ৰ পৰিস্থিতিত ব্ৰাজিলৰ এনে এটা সম্পদৰ হাতত লাগিছে যিয়ে ট্ৰাম্পৰ খেলখন সলনি কৰিব পাৰে। এই সম্পদ ব্ৰাজিলৰ ভূ-গৰ্ভত আছে, যাক বিৰল পৃথিৱীৰ খনিজ হিচাপে জনা যায়। এই সম্পদ আমেৰিকাকে ধৰি বিশ্বৰ প্ৰতিখন ডাঙৰ প্ৰযুক্তিগত শক্তিৰ বাবে এক অতি প্ৰয়োজনীয়।

ইলেক্ট্ৰিক গাড়ী, ছ’লাৰ পেনেল, স্মাৰ্টফোন, জেট ইঞ্জিন, আনকি মিছাইল আদি নিৰ্মাণ কৰা কোম্পানীবোৰৰ বাবে এই খনিজ পদাৰ্থবোৰ অক্সিজেনৰ দৰে। যদি ব্ৰাজিলে এই সম্পদক নিজৰ অস্ত্ৰ বনাই, তেন্তে ই আমেৰিকাক আলোচনাৰ মেললৈ বহাবলৈ বাধ্য কৰাব পাৰে।

এই ‘বিৰল খনিজ’পদাৰ্থবোৰ কি কি?

ই ১৭টা গধুৰ ধাতুৰ এটা গোট। কেৱল “বিৰল” নহয়, পৃথিৱীৰ পৰা ইয়াক উলিয়াই পৰিশোধন কৰাৰ প্ৰক্ৰিয়াটো অত্যন্ত জটিল আৰু ব্যয়বহুল। আজিৰ ডিজিটেল যুগত ইয়াৰ গুৰুত্ব ইমানেই বাঢ়িছে যে ইহঁত কেৱল খনিজ পদাৰ্থই নহয়, ভূ-ৰাজনৈতিক শক্তিলৈ পৰিণত হৈছে।

আপোনাৰ স্মাৰ্টফোনৰ পৰ্দাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি বৈদ্যুতিক বাহনৰ বেটাৰী, বতাহৰ পৰা বিদ্যুৎ উৎপাদন কৰা বিশাল বতাহৰ টাৰ্বাইন, আৰু আমাৰ জাতিটোক সুৰক্ষা দিয়া প্ৰতিৰক্ষা ব্যৱস্থালৈকে আধুনিক প্ৰতিটো বস্তুৱেই এই খনিজ পদাৰ্থৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল। যাৰ হাতত এই খনিজ পদাৰ্থ আৰু ইয়াক প্ৰক্ৰিয়াকৰণৰ প্ৰযুক্তি হ’ব তেওঁ ভৱিষ্যতৰ প্ৰযুক্তিগত ৰজা। এই কাৰণেই বিশ্বৰ বহু ডাঙৰ দেশে ইয়াক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব বিচাৰে।

চীন হৈছে বিৰল খনিজ পদাৰ্থৰ বিশাল দেশ

এই পৰ্যন্ত চীনে এই খেলত আটাইতকৈ ডাঙৰ খেলুৱৈ হিচাপে পৰিগণিত হৈছে। চীনৰ হাতত বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ মজুত থকাই নহয়, প্ৰায় ৪৪ মিলিয়ন মেট্ৰিক টন, ইয়াৰ উৎপাদন আৰু শোধনৰ ক্ষেত্ৰতো প্ৰায় একচেটিয়া অধিকাৰ আছে। আমেৰিকাই নিজৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ বাবে চীনৰ ওপৰত বহু পৰিমাণে নিৰ্ভৰশীল হৈ আহিছে। কিন্তু এতিয়া চীন আৰু আমেৰিকা শুল্ক যুদ্ধত জড়িত হৈ পৰিছে।

ট্ৰাম্প-লুলাৰ মাজত কথাবোৰ

এই সমগ্ৰ বিষয়টো কেৱল বাণিজ্যৰ কথা নহয়; ই কূটনীতি আৰু ৰাজনীতিত গভীৰভাৱে জড়িত হৈ আছে। এই সপ্তাহৰ শেষৰ ফালে কুৱালালামপুৰত অনুষ্ঠিত হ’বলগীয়া আছিয়ান সন্মিলনৰ সময়ত আমেৰিকাৰ ৰাষ্ট্ৰপতি ট্ৰাম্প আৰু ব্ৰাজিলৰ ৰাষ্ট্ৰপতি লুইজ ইনাছিও লুলা দা চিলভাৰ মাজত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ বৈঠক অনুষ্ঠিত হ’ব পাৰে। ৰাষ্ট্ৰপতি লুলাই উল্লেখ কৰিছে যে তেওঁ ট্ৰাম্পৰ সৈতে যিকোনো বিষয়ৰ ওপৰত আলোচনা কৰিবলৈ সাজু— সেয়া গাজা হওক, ইউক্ৰেইন-ৰাছিয়া যুদ্ধ হওক, বা আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ’ল বিৰল খনিজ পদাৰ্থৰ বিষয় হওক।

বৰ্তমান ব্ৰাজিলে আমেৰিকাই আৰোপ কৰা ৫০% বৃহৎ শুল্কৰ সৈতে যুঁজি আছে। এই শুল্কসমূহ লুলাৰ প্ৰাক্তন প্ৰতিদ্বন্দ্বী তথা প্ৰাক্তন ৰাষ্ট্ৰপতি জেইৰ বলছ’নাৰোৰ অভ্যুত্থানৰ বিচাৰৰ পিছত আৰোপ কৰা হৈছিল। ট্ৰাম্পে বলছ’নাৰো (যিজনক শেহতীয়াকৈ ২৭ বছৰৰ কাৰাদণ্ড বিহা হৈছিল)ৰ ওপৰত কৰা দমন অভিযানক “ডাইনী চিকাৰ” বুলি অভিহিত কৰে। এতিয়া লুলাই নিজৰ মূল্যৱান পৃথিৱীৰ মজুতক কূটনৈতিক অস্ত্ৰ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰাৰ সুযোগ পাইছে আৰু এই বৃহৎ শুল্কসমূহৰ ওপৰত আমেৰিকাৰ পৰা সকাহ লাভ কৰিছে।

ভাৰতৰ বাবে কি লাভ?

ট্ৰাম্পৰ শুল্ক নীতিয়ে কেৱল ব্ৰাজিলেই নহয়, ভাৰততো প্ৰভাৱ পেলাইছে। এই ভাগ-বতৰা কৰা প্ৰত্যাহ্বানই ভাৰত আৰু ব্ৰাজিলক পূৰ্বতকৈ অধিক ঘনিষ্ঠ কৰি তুলিছে। দুয়োখন দেশে একেলগে আমেৰিকাৰ বাণিজ্যিক আক্ৰমণ প্ৰতিহত কৰিবলৈ আৰু শুল্ক পৰিহাৰ কৰিবলৈ নতুন বজাৰ বিচাৰিছে। দুয়োখন দেশে নিজৰ বাণিজ্য বহু পৰিমাণে বৃদ্ধি কৰিব বিচাৰিছে।

এনে পৰিপ্ৰেক্ষিতত মূল্যৱান পৃথিৱীৰ খনিজ পদাৰ্থ ভাৰত-ব্ৰাজিলৰ বন্ধুত্বৰ এক নতুন আৰু শক্তিশালী যোগসূত্ৰত পৰিণত হ’ব পাৰে। ভাৰতৰ প্ৰযুক্তি আৰু অটোমোবাইল উদ্যোগ (বিশেষকৈ বৈদ্যুতিক বাহন)ৰ বাবে এই খনিজ পদাৰ্থৰ বাবে চীনৰ ওপৰত বহু পৰিমাণে নিৰ্ভৰশীল। ব্ৰাজিলৰ সৈতে ভাৰতৰ অংশীদাৰিত্ব গভীৰ হ’লে ভাৰতে এই গুৰুত্বপূৰ্ণ খনিজ পদাৰ্থসমূহৰ এক নিৰ্ভৰযোগ্য উৎস লাভ কৰিব পাৰে। ইয়াৰ দ্বাৰা চীনৰ ওপৰত আমাৰ নিৰ্ভৰশীলতা হ্ৰাস পোৱাই নহয়, “মেক ইন ইণ্ডিয়া” পদক্ষেপক নতুন গতি প্ৰদান কৰা হ’ব। এয়া দুয়োখন দেশৰ বাবে উইন-উইন পৰিস্থিতি বুলি প্ৰমাণিত হ’ব পাৰে।