বিদুৰ কোন? যমৰাজে কাৰ অভিশাপত বিদুৰৰ ৰূপত জন্ম লৈছিল?

বিদুৰ মহাভাৰতৰ অন্যতম কেন্দ্ৰীয় চৰিত্ৰ তথা কুৰু ৰাজ্যৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী আৰু পাণ্ডৱ আৰু কৌৰৱৰ খুৰাক। তেওঁক ক্ষত্ৰি বুলিও জনা যায়। অভিশাপৰ বাবেই যমৰাজে দাসীৰ পুত্ৰ বিদুৰৰ ৰূপত জন্ম ল’ব লগা হৈছিল।

মহাভাৰত সময়ত অভিশাপৰ বাবে বহু লোকে জন্ম গ্ৰহণ কৰিবলগীয়া হৈছিল। আনকি যমৰাজো এই ক্ষেত্ৰত সাৰি যোৱা নাছিল। মহাভাৰত কালত এক অভিশাপৰ বাবে যমৰাজে নিজেই বিদুৰ হিচাপে জন্ম ল’বলগীয়া হৈছিল। পৌৰাণিক কাহিনী অনুসৰি মহৰ্ষি মাণ্ডব্যৰ অভিশাপৰ বাবে মহাভাৰত কালত যমৰাজে এগৰাকী দাসীৰ পৰা জন্ম ল’বলগীয়া হৈছিল।

পৌৰাণিক কাহিনী

প্ৰবাদ অনুসৰি মৈত্ৰেয় ঋষিয়ে বিদুৰৰ শংকা দুৰ কৰি ক’লে, বিদুৰ তুমি আচলতে যমৰাজ। মাণ্ডব্য ঋষিৰ অভিশাপৰ বাবেই দাসীৰ পুত্ৰ হিচাপে মানৱ ৰূপত জন্ম ল’বলগীয়া হৈছিল। বিদুৰে এই অভিশাপৰ কাৰণ সোধাত ঋষিয়ে ক’লে, এসময়ত কোনোবা চোৰে ৰাজকোষৰ ভঁৰালৰ পৰা ধন চুৰি কৰি পলাই গৈছিল। চোৰৰ সন্ধানত সৈন্যসকলে চোৰকেইটাক চৌদিশে বিচাৰি ফুৰিছিল। এনে ক্ষেত্ৰত সেই চোৰবোৰৰ পলায়ন কৰাটো কঠিন হৈ পৰিছিল। দৌৰি থাকোঁতে চোৰ কেইটা ঘন অৰণ্যৰ মাজেৰে পাৰ হয়। সেই অৰণ্যতে আছিল মাণ্ডব্য ঋষিৰ আশ্ৰম। আতংকিত হৈ চোৰে সেই আশ্ৰমত চুৰি হোৱা সকলো টকা লুকুৱাই ৰাখি তাৰ পৰা পলাই গ’ল।

যেতিয়া ৰজাৰ সৈন্যই চোৰক বিচাৰি মাণ্ডব্য ঋষিৰ আশ্ৰম পালে আৰু আশ্ৰমতেই চুৰি হোৱা টকাখিনি পালে, তেতিয়া সৈনিকসকলে ঋষিক চোৰ বুলি ধৰি ৰজাৰ ওচৰলৈ লৈ আহিল । সৈনিকৰ পৰা সকলো জানি ৰজাই ঋষিক মৃত্যুদণ্ড দিলে।

ঋষিক ফাঁচী দিয়াৰ সময়ত ঋষিয়ে মন্ত্ৰ জপ কৰিবলৈ ধৰিলে। ৰজাৰ দাস সকলে তেওঁক ফাঁচী দিলে, কিন্তু আশ্চৰ্যজনকভাৱে ঋষিৰ মৃত্যু নহ’ল। বহু সময় পিছত সৈনিকসকলেও ভাবিলে যে ফাঁচী দিয়াৰ পিছতো ঋষিজন কিয় মৃত্যু হোৱা নাই কিয়? এই খবৰ ৰজাক জনোৱাৰ পিছত নিজৰ ভুলটো উপলব্ধি কৰি ৰজাই ঋষিৰ ওচৰত ক্ষমা খুজিলে।

ঋষিয়ে ৰজাক ক’লে, “হে ৰজা, মই তোমাক ক্ষমা কৰিম কিন্তু মই যমৰাজক ক্ষমা নকৰো যে নিৰ্দোষী হোৱাৰ পিছতো মোক মৃত্যুদণ্ড দিয়া হ’ল?” ইয়াৰ বাবে মই নিশ্চিতভাৱে যমৰাজক শাস্তি দিম। ইয়াতে ঋষিয়ে নিজৰ আধ্যাত্মিক শক্তিৰে যমৰাজৰ সভা পালেগৈ। তেওঁ যমৰাজক সুধিলে যে যেতিয়া মই কোনো অপৰাধ কৰা নাই তেতিয়া মই কিয় মৃত্যুদণ্ড ভোগ কৰিবলগীয়া হ’ল? ক্ৰোধিত ঋষি মাণ্ডব্যক দেখি যমৰাজেও ভয় খালে। তেওঁ অনুভৱ কৰিলে যে ঋষিয়ে হয়তো খঙতে শাপ দি দিব।

যমৰাজে ঋষিক ক’লে যে শৈশৱত তেওঁ পখিলা এটাক কাঁইটেৰে বিন্ধাইছিল আৰু সেই পাপৰ বাবেই তেওঁ এই শাস্তি পাইছে। এই বিষয়ে মন্দব্য ঋষিয়ে কৈছিল যে শাস্ত্ৰ মতে যদি কোনো ব্যক্তিয়ে অজ্ঞানতাৰ বাবে কোনো পাপ কৰে তেন্তে তেওঁক সপোনত শাস্তি দিয়া উচিত। তুমি মোক শাস্ত্ৰৰ বিৰুদ্ধে শাস্তি দিলা, সেয়ে মই তোমাক অভিশাপ দিছো যে তুমি মানুহৰ ৰূপত দাসৰ পুত্ৰ হিচাপে জন্ম লোৱা। এই সকলো কথা মৈত্ৰেয় ঋষিয়ে বিদুৰক ক’লে যে এইদৰে অভিশাপৰ বাবেই তুমি কুৰু বংশৰ এগৰাকী দাসীৰ পুত্ৰ হৈ জন্ম গ্ৰহণ কৰিছা।