মনত কামনাই বাস লৈছে নেকি? প্ৰেমানন্দ মহাৰাজে দিলে পৰিত্ৰাণৰ উপায়…

Premanand Maharaj

আধ্যাত্মিক পথত থকা প্ৰতিজন সাধকে কোনোবা নহয় কোনোবা সময়ত কামনা, ক্ৰোধ, লোভ, মোহৰ দৰে আভ্যন্তৰীণ দুখ-কষ্টৰ সৈতে যুঁজি থাকে। গুৰু প্ৰেমানন্দ মহাৰাজৰ দৰবাৰত প্ৰায়ে এনে প্ৰশ্ন উত্থাপন হয়। তেওঁৰ এটা পুৰণি ভিডিঅ’ বৰ্তমান ছ’চিয়েল মিডিয়াত ভাইৰেল হৈ আছে, য’ত এজন ভক্তই নিজৰ দ্বিধাদ্বন্দ্ব শ্বেয়াৰ কৰিছে: “ভগৱানক প্ৰাৰ্থনা কৰি থাকোঁতে মোৰ চকুৰে চকুলো ওলায়, মোৰ হৃদয় আনন্দৰে ভৰি পৰে। মই সকলো বেয়া অভ্যাস এৰি দিছো, কিন্তু মোৰ শৰীৰৰ কামনা স্থায়ী হৈ আছে। এনে পৰিস্থিতিত মই কি কৰিম?” প্ৰেমানন্দ মহাৰাজে যি গভীৰতা আৰু সৰলতাৰে এই প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দিলে সেয়া কেৱল সেই ভক্তৰ বাবেই নহয়, লাখ লাখ সাধকৰ বাবেও পথ প্ৰদৰ্শক হৈ পৰিছে।

কামনা কোনো সৰু সত্তা নহয়; ই ঐশ্বৰিক শক্তিৰে সমৃদ্ধ শত্ৰু!

প্ৰেমানন্দ মহাৰাজে তেওঁৰ ভক্তৰ এই গভীৰ প্ৰশ্নৰ উত্তৰ অতি যুক্তিসংগত আৰু সহজভাৱে আগবঢ়াইছিল। কামনাক সাধাৰণ বিকাৰ বুলি গণ্য কৰাৰ পৰিৱৰ্তে তেওঁ ইয়াক এক ডাঙৰ আধ্যাত্মিক প্ৰত্যাহ্বান হিচাপে সংজ্ঞায়িত কৰিছিল।

আটাইতকৈ ডাঙৰ শত্ৰু: প্ৰেমানন্দ মহাৰাজে কৈছিল যে কামনা কোনো সৰু সত্তা নহয়; ই আটাইতকৈ ডাঙৰ শত্ৰু শত্ৰু। ই বহু উচ্চতাত উপনীত হয় আৰু বহু বছৰলৈকে টিকি থাকে।

ঈশ্বৰৰ উপলব্ধি নোহোৱালৈকে উপস্থিতিঃ প্ৰেমানন্দ মহাৰাজে বুজাইছে যে ঈশ্বৰৰ উপলব্ধি নোহোৱালৈকে ই স্থায়ী হৈ থাকে। ২০ বা ৫০ বছৰ কঠোৰ আধ্যাত্মিক অনুশীলন (তপস্যা) কৰাৰ পিছতো ই বিলুপ্ত নহয় বৰঞ্চ তৰংগৰ দৰে সূক্ষ্ম ৰূপত থাকে।

ঐশ্বৰিক ৰূপ: কামনাক অধিক গভীৰভাৱে ব্যাখ্যা কৰি তেওঁ কৈছিল যে ই ঐশ্বৰিক শক্তিৰে সমৃদ্ধ; ই সাধাৰণ নহয়। তেওঁ কামনাৰ অৱতাৰ হিচাপে পৰিচিত ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণৰ পুত্ৰ প্ৰদ্যুম্নৰ উদাহৰণ দি ই এক ঐশ্বৰিক ৰূপ বুলি প্ৰমাণ কৰে।

প্ৰেমানন্দ মহাৰাজে ভক্তসকলক এই বিষয়টোক ভয় কৰাতকৈ বেলেগ দৃষ্টিভংগীৰে চাবলৈ পৰামৰ্শ দিয়ে। তেওঁ ক’লে, “কামনাৰ প্ৰতি সাৱধান হওক; এবছৰ বা দুবছৰ ভক্তি কৰিলে ই নোহোৱা হৈ নাযায়। ই আপোনাৰ ওচৰতে থাকিব আৰু আপুনি ঐশ্বৰিক উপলব্ধি নোপোৱালৈকে টিকি থাকিব। গতিকে ভয় নকৰিব। ই আপোনাক ভ্ৰষ্ট নকৰে, কিন্তু আপোনাক সহায় কৰিব। ই আপোনাক ভয় খুৱাব আৰু আপোনাক ঈশ্বৰৰ আশ্ৰয়লৈ লৈ যাব।”

প্ৰেমানন্দ মহাৰাজে ভক্তসকলক এই শত্ৰুক জয় কৰি আধ্যাত্মিক পথত অটল হৈ থাকিবলৈ দুটা গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰু ব্যৱহাৰিক পৰামৰ্শ আগবঢ়ায়।

সংগৰ প্ৰতি বিশেষ মনোযোগ:

তেওঁ ভক্তসকলক এনে লোকৰ পৰা আঁতৰি থাকিবলৈ পৰামৰ্শ দিয়ে, যাৰ লগত তেওঁলোকৰ আৱেগ ইতিমধ্যে ভ্ৰষ্ট হৈছে বা ভ্ৰষ্ট হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে, সেয়া পুৰুষেই হওক বা মহিলাই হওক।

প্ৰেমানন্দ মহাৰাজে বুজাই দিলে যে যেতিয়াই কোনোবাই ঐশ্বৰিক উপলব্ধিৰ লক্ষ্য লয়, তেতিয়াই মায়াই এই দোষৰ মাজেৰে সেই প্ৰক্ৰিয়াক ভ্ৰষ্ট কৰাৰ চেষ্টা কৰে। তেওঁ লাখৰ ভিতৰত মাত্ৰ এজন ব্যক্তিৰ বৰ্ণনা কৰিছিল যিয়ে দৃঢ়তাৰে ক’ব পাৰে যে “মই ভুল নকৰো।” গতিকে এই কাৰ্যত সফল নোহোৱালৈ তাৰ প্ৰতি সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিব লাগিব।

চূড়ান্ত আৰু আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ পৰামৰ্শ দি তেওঁ কয় যে, “সৎসংগ শুনা আৰু ঈশ্বৰৰ নাম জপ কৰা। এই দুটা কথাই আপোনাক পতনৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব আৰু সঠিক পথত আগবাঢ়ি যোৱাত সহায় কৰিব।”