TV9 ASSAM
হিম’গ্লবিন হৈছে আমাৰ তেজত থকা ৰক্তকণিকাত পোৱা প্ৰ’টিন। ইয়াৰ প্ৰধান কাম হ’ল শৰীৰৰ প্ৰতিটো অংশলৈ অক্সিজেন প্ৰেৰণ কৰা আৰু হাওঁফাওঁলৈ কাৰ্বন ডাই অক্সাইড আনি শৰীৰৰ পৰা আঁতৰোৱাত সহায় কৰা।
শৰীৰত আইৰণ, ফলিক এচিড আৰু ভিটামিন বি ১২ৰ অভাৱ হ’লে হিম’গ্লবিনৰ মাত্ৰা হ্ৰাস পাব পাৰে। লগতে থাইৰয়ড, বৃক্কৰ ৰোগ আৰু ভুল খাদ্যাভ্যাসৰ বাবেও ইয়াৰ অভাৱ হ’ব পাৰে।
শৰীৰত হিম’গ্লবিনৰ অভাৱৰ বাবে বহুতো প্ৰধান লক্ষণ দেখা দিয়ে। এইবোৰক আওকাণ কৰা উচিত নহয়। জানো আহক।
শৰীৰত হিম’গ্লবিন কম হ’লে ব্যক্তিজনে সকলো সময়তে ভাগৰুৱা অনুভৱ কৰে কাৰণ অক্সিজেনৰ অভাৱত পেশী আৰু মগজুৱে শক্তি লাভ কৰিব নোৱাৰে।
এনে লোকৰ অলপ বগালে বা খোজ কাঢ়িলে উশাহ বন্ধ হৈ যাবলৈ আৰম্ভ কৰে। শৰীৰৰ অংগবোৰে পৰ্যাপ্ত পৰিমাণৰ অক্সিজেন নোপোৱাৰ বাবে এনে হয়।
হিম’গ্লবিনৰ অভাৱত ছালৰ ৰং শেঁতা হৈ পৰে। বিশেষকৈ ওঁঠ, নখ আৰু চকুৰ পতা ভিতৰৰ অংশ বগা বা হালধীয়া দেখা যায়।
অক্সিজেনৰ অভাৱৰ বাবে পৰ্যাপ্ত পৰিমাণৰ অক্সিজেন মগজুলৈ নাযায়, যাৰ ফলত প্ৰায়ে মূৰ ঘূৰোৱা, মূৰত গধুৰ হোৱা আৰু মূৰৰ বিষ হয়।
চাবলৈ ক্লিক কৰক